U galeriji Ljetnjikovca Buća otvorena je izložba radova akademske slikarke Majde Mučić. Desetak ulja na platnu uglavnom većeg formata, pejzaži, portreti, čardaci, vile, kamene uličice, čine 42. samostalnu izložbu umjetnice. Ona se već 20 godina izražava jezikom boja – često moćnijim od izgovorenih riječi.
Otvarajući izložbu, prof. Milica Vukotić, defektolog i logoped, citirala je Getea koji je jednom primijetio „da je najteže ono što izgleda najlakše, da očima vidimo ono što nam je pred njima” kao i Đorđo de Kirika „da to što čujemo nema značaja, važno je što vidimo, naročito kad zatvorimo oči”, dodajući Leonardovu misao da je „slikarstvo poezija koja se vidi, a poezija slikarstvo koje se sluša”, a svim ovim mislima može se opisati stvaralački rad Majde Mučić.
Milica Vukotić ocjenjuje da je izdići se iznad totalne tišine – izvanredna sposobnost uma i duha, a učiniti sebe vidljivom, prepoznatljivom i zapaženom – ogroman rad, talenat i dar od Boga.
– To potvrđuju brojna samostalna izlaganja u zemlji i inostranstvu kao i mnogi likovni kritičari i istoričari umjetnosti. Majda je dobitnik više priznanja i nagrada. Ona gradi svoj bajkoliki likovni svijet slikajući stare podgoričke sokake, avlije, voltove, tvrđave i ćepenike, mrtve prirode, vile i vilenjake, saat kule i čardake, aktove i portrete, izmišljene predjele i likove i sliva ih u zvučne melodije simfonije i harmonije”.
Poetika Majde Mučić za Milicu Vukotić se vidi, a njeno slikarstvo – sluša, kao muzika, u svim akordima i tonovima…
– U dubokoj tišini mladog uma rodila se veličanstvena simfonija boja, tonova, varijeteta, nijansi i sazvučja slikarskih impresija i slila u božanstvenu muziku života onoga koji vidi više od drugih, viđeno i neviđeno unutrašnjim otkucajima duše i uzburkanog i snažnog srca”.Ž.K.
Naša Frida Kalo
,,Majda Mučić je naša savremena Frida Kalo, umjetnica koja hrabro korača stazama života/umjetnosti, njena brojna sazvučja su bojevni usklici života, ali njezin šapat duše koja želi da se podijeli, pokloni, daruje zarad onog unutrašnjeg, nemuštog govora koji nam slikom najjasnije kazuje.
Majda nas kreće kroz raznolik i izdiferenciran tematski vokalibur – od starogradske arhitekture, pejzaža, mrtve prirode, portreta i aktova, do citata djela istorije umjetnosti i čitavog jednog izmaštanog dalekog svijeta kojim je vode njena stvarna i sanjana putovanja”, zapisala je Anastazija Miranović.
)){kind=small}
