Pi­še: Dar­ko Sti­je­po­vić


Pro­šle ne­dje­lje CG pre­mi­jer, sa svo­jom ka­ma­ri­lom, po­sje­tio je Ža­bljak. Ni­je upri­li­čio sa­sta­nak sa vjer­nim mu na­ro­dom. No, Pre­mi­je­ro­vo oko, TV Ba­sti­lja, sli­ko­vi­to je za­bi­lje­ži­lo nje­gov su­sret sa na­ro­dom: “Ho­će­mo stra­ne in­ve­sti­ci­je“ sli­ko­vi­to su tra­ži­li „slu­čaj­ni“ pro­la­zni­ci u Ža­blja­ku.Čak je i jed­na ba­ba, od 70 go­di­na, na Tv Ba­sti­lji zah­ti­je­va­la stra­ne in­ve­sti­to­re.Pre­mi­jer je sve u Ža­blja­ku pro­dao i to baš stra­nim in­ve­sti­to­ri­ma: ho­tel Je­ze­ra, ho­tel Ža­bljak, Je­ze­ra­ko­op, ži­ča­re na Štu­o­cu, ži­ča­re u Ža­blja­ku, ži­ča­re na S. Ku­ku, mo­tel Kor­man, mo­tel Ta­ra, ho­tel Pla­nin­ka, sve po­slov­ne pro­sto­re u cen­tru mje­sta, čak i grad­ski trg... Stra­ni in­ve­sti­to­ri su vla­sni­ci i po 25 vi­ken­di­ca, po je­dan. Šta fa­li do­ma­ćim in­ve­sti­to­ri­ma? Za­što ni­ko, od pre­ko sto­ti­nu sta­nov­ni­ka Ža­blja­ka ko­ji su pro­da­li svo­ju ze­mlju za vi­še od 100.000 eura, ni­je in­ve­sti­rao u rod­no mje­sto ni je­dan je­di­ni euro? Ni pre­mi­jer, ni pre­sjed­nik ža­bljač­ki, ni udru­že­nje ugo­sti­te­lja, ni­ko da ih po­zo­ve na raz­go­vor da svoj no­vac ulo­že u svo­je mje­sto! 2000 vi­ken­di­ca (ako jed­na vri­je­di bar 25.000 eura a vri­je­de i mno­go vi­še) je ve­li­ka in­ve­sti­ci­ja vri­jed­na bar 50.000.000 eura. Da­kle,in­ve­sti­ci­ja ima i do­ma­ćih i stra­nih ali od tih in­ve­sti­ci­ja ne­ma vaj­de jer ne­po­me­ni­ci sve sa­bo­ti­ra­ju i op­stru­i­ra­ju, sve obez­vri­je­đu­ju i obe­smi­šlja­va­ju. Cr­na Go­ra ne tre­ba ve­ćeg ne­pri­ja­te­lja od ova­kvih pri­ja­te­lja. Svi stra­ni in­ve­sti­to­ri su od­bi­li da spro­ve­du od­red­be pri­va­ti­za­ci­o­nih ugo­vo­ra a ni­ti jed­nom pre­mi­jer ni­je za­šti­tio in­te­res Cr­ne Go­re i nje­nih gra­đa­na već je šti­tio stra­ne pa­re i stra­ne me­še­ta­re. 2000 vi­ken­di­ca je bez ure­đe­ne ka­na­li­za­ci­je, stru­je, vo­de, na­sta­vlje­na je di­vlja grad­nja svu­da, ru­ši se i uni­šta­va NP Dur­mi­tor, sta­vlja­ju čen­ge­le i iz­li­je­va ka­na­li­za­ci­ja i fe­ka­li­je otvo­re­no u Cr­no je­ze­ro.Umje­sto o iz­gu­blje­nim bit­ka­ma i pro­ma­ša­ji­ma u Ža­blja­ku pre­mi­jer do­šao da za­po­ma­že o svo­joj lju­toj ra­ni i ne­pre­bo­lu – arap­skim sul­ta­ni­ma i de­spo­ti­ma (ko­ji i da­nas za ka­znu si­je­ku ru­ke i ka­me­njem ubi­ja­ju že­ne). Vi­še je le­le­kao za po­slom 100 so­ba­ri­ca na onoj pla­ži u Ba­ru i ne­na­mje­šte­nim kre­ve­ti­ma ne­go za 100 de­por­to­va­nih u smrt u Bo­sni. Do­ta­kao se pre­mi­jer i svog po­sla, ba­tal tu­ne­la Ivi­ca,: „Ne­će vam mi­ni­star ču­va­ti tu­nel!“ Ko­me je upu­tio po­ru­ku? Ne­po­zna­tim ki­ri­dži­ja­ma, vo­za­či­ma iz Sr­bi­je ko­ji idu na mo­re, inim mo­to­ri­zo­va­nim tu­ri­sti­ma, svi­jem Cr­no­gor­ci­ma, Plje­vlja­ci­ma, Ža­blja­ča­ni­ma? Ko tre­ba da obez­bi­je­di funk­ci­o­ni­sa­nje sa­o­bra­ća­ja ako ne Di­rek­ci­ja i Mi­ni­star­stvo sa­o­bra­ća­ja i on? Či­ji je to po­sao? Pre­mi­jer je po­stao ša­re­ni za­ba­vljač, šar­lo akro­ba­ta. Luk­suz mu je go­ri­vo, vam­pi­ri da ču­va­ju tu­ne­le... Mi­mo lju­te ra­ne arap­ske pre­mi­jer je do­bio za­htjev od pre­sjed­ni­ka Ža­blja­ka da se iz­gra­di aero­drom. Pri­vi­snu­li br­đa­ni, ho­će va­zdu­šnu lu­ku i go­to­vo. Ma­da ima lo­gi­ke, pre­mi­jer je mi­li­o­ne spi­ska­vao i na pot­pu­no ko­mič­ne pro­jek­te.Pri­mjer pro­pa­le ku­po­vi­ne osta­re­le ži­ča­re šklo­po­ci­je ko­ja na kra­ju spla­un­da (2.000.000), pri­mjer tru­le in­ve­sti­ci­je u osta­lu in­fra­struk­tu­ru ski­ja­li­šta (1.000.000), pri­mjer mrač­nog tu­ne­la Ivi­ca (sa­mo osvje­tlje­nje 1.000.000), pri­mjer ne­ra­zum­nog po­di­za­nja tra­se auto pu­ta na pla­nin­ske vi­so­ve i vje­tro­bo­je (20.000.000), pri­mjer pro­ma­še­ne sport­ske dvo­ra­ne le­da­re (3.000.000), pri­mjer kvar­ne za­o­bi­la­zni­ce (1.000.000), pri­mjer či­šće­nja pu­ta od sni­je­ga za jed­no se­lo za 20.000, pri­mjer kri­mi­nal­ne ba­tal re­kon­struk­ci­je do­ma kul­tu­re (300.000), pri­mjer ne­shva­tlji­vog re­ci­kla­žnog cen­tra (2.500.000), pri­mjer ha­va­ri­sa­nog ka­na­li­za­ci­o­nog ko­lek­to­ra (1.000.000), pri­mjer po­ža­ra na Cr­nom je­ze­ru (500.000), pri­mjer de­va­sti­ra­ju­ćih in­ve­sti­ci­ja u NP Dur­mi­tor (1.500.000), pri­mjer bu­dva­ni­za­ci­je i de­va­sti­ra­ju­će ku­ge di­vlje grad­nje (min. 50.000.000), pri­mjer pro­pa­log sta­di­o­na (1.000.000), pri­mjer ru­i­ne tr­žnog cen­tra (2.000.000), po­ka­zu­je da in­ve­sti­ci­ja ne fa­li ali fa­li nji­ho­va odr­ži­vost. Fa­li pa­met­no ula­ga­nje i po­što­va­nje za­ko­na. U sva­kom slu­ča­ju fu­šer­skog ru­svaj in­ve­sti­ra­nja pr­vo su do­bro za­ko­nom otr­li no­ge. Pre­mi­jer je za­po­čeo mno­ge raz­voj­ne bit­ke i sve ih iz­gu­bio. Ni­je­su pro­blem ni iz­gu­blje­ne bit­ke već voj­sko­vo­đa gu­bit­nik ko­ji na­sta­vlja da sr­lja i da­lje u pro­va­li­ju. Nje­go­vo vri­je­me pro­šlo je ali on upor­no sr­lja iz po­ra­za u po­raz dok po­ne­sta­je i dže­ba­ne i re­gru­ta. Re­zul­tat u Ža­blja­ku je eko­nom­ski i de­mo­graf­ski slom. Osta sa­mo za­bri­nu­tost za stra­ne in­ve­sti­ci­je.