-Piše: Jovo Pejović

Zločin genocida nad Srbima kroz istoriju u kontinuitetu traje više od 2.000 godina. Rim, Vatikan, Otomanska imperija, Austrougarska, Njemačka, SAD, NATO, Hrvati, muslimani, Albanci... U velikom broju primjera koji svjedoče o genocidu nad Srbima teško je izdvojiti onaj najmonstruozniji jer su svi takvi. Svakako, danak u krvi – sakupljanje muške djece iz osvojenih hrišćanskih zemalja u Osmanskom carstvu oko 1500. godine predstavlja jedan od onih zbog kojih se ledi krv u žilama, a o čemu na maestralan način svjedoči u svom epohalnom romanu naš nobelovac Ivo Andrić. Ćele kula, spomenik iz Prvog srpskog ustanka, koji je u znak odmazde tadašnja turska vlast u Srbiji izgradila od lobanja poginulih srpskih ratnika, predvođenih Stevanom Sinđelićem, na Čegru 1809. godine, jedinstven je primjer strave i užasa u svijetu. Genocid nad Srbima u Drugom svjetskom ratu po načinu na koji je sprovođen od strane njemačkih okupacionih snaga prelazi granice zdravog ljudskog uma. Samo u Kraljevu od 15. do 18. oktobra 1941. godine strijeljano je preko 1.700 muškaraca i žena, a u Kragujevcu 21. oktobra 1941. godine 2.300, pri čemu i 300 kragujevačkih đaka. Od zlikovačke ruke nijesu bila pošteđena ni djeca, o čemu svjedoči poznata srpska pjesnikinja Desanka Maksimović u svojoj poemi „Krvava bajka”. Ubijanje i spaljivanje žrtava iz logora Banjica sprovedeno u Jajincima jedan je od najvećih zločina nad bespomoćnim narodom. U logorima koji su bili osnovani u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj kao što su Pag, Gospić, Jadovno i Sremska Mitrovica ubijeno je na desetine hiljada Srba. Daleko najozloglašeniji logor bez konkurencije je Jasenovac, najveći koncentracioni logor smrti formiran avgusta 1941. godine gdje je stradalo na stotine hiljada Srba. Zločin u pivskim Dolima 1943. godine koji su izvršile nacističke njemačke jedinice „Princ Eugen”, uz pomoć muslimanskih ustaša iz Handžar divizije i ustaša iz Gatačke doline, svjedoči o surovosti jednog od najvećih zločina u Crnoj Gori. Veliki pokolj u Velici 1944. godine od strane njemačkih i kvinslinških trupa je takođe jedan od najmonstruoznijih zločina koji su se dogodili u Crnoj Gori. Tokom rata 1941–1945. godine u Hercegovini je bačeno u jame i rijeke preko 12.000 Srba. Slični zločini su se dešavali na svim područjima gdje su živjeli Srbi. Avgusta 1995. godine kroz operaciju „Oluja” zajedničkim snagama Hrvatske i NATO-a protjerano je sa vjekovnih ognjišta na stotine hiljada Srba, a na desetine hiljada je ubijeno. U zločinačkoj akciji NATO-a 1999. godine mjesecima su rušene i ubijane Srbija i Crna Gora. Konačno, u martu 2004. godine, izvršen je pogrom i progon na stotine hiljada Srba sa njihovih vjekovnih ognjišta na Kosovu i Metohiji, zajedničkim snagama NATO-a i takozvane OVK. Svi ovi zločini nijesu bili dovoljni da se taj pravedni cilivizovani zapadni svijet zaustavi i prestane s nasiljem nad jednim viteškim narodom, koji je uvijek imao snage da oprosti, za razliku od onih koji su činili zločine nad njima, koji se zbog toga nikada nijesu pokajali, naprotiv. Zato je važno da Srbi, ma gdje živjeli, shvate da opasnost koja se vjekovima nadvijala nad njima nije prestala. Danas je na sceni sistematsko uništavanje Srba, zatiranje nacije, promjena granica, uništavanje jezika, kulture, gašenje svih moralnih načela, brutalno falsifikovanje istorije. Sistematski se razaraju sve nacionalne i tradicionalne vrijednosti da bi se mladi postidjeli što su Srbi. Zato je važno stvarati osjećaj za nacionalni identitet, jer onaj ko to nema spreman je da se odrekne svega pa i svojih korijena. Krajnje je vrijeme da se sjetimo riječi vladike Nikolaja Velimirovića: „Birajte Srbi, život ili smrt, čast ili sramotu, svjetlost ili tamu, pravdu ili nepravdu, Boga ili đavola birajte. Birajte ili Hrista ili Varnavu. Od tog izbora zavisila vam je sva vaša prošlost, od toga zavisiće i sva vaša budućnost.“ Zato je teško razumjeti da i pored svega neki Srbi decenijama gledaju Zapad kao savršenstvo pravde i blagostanja. To je prevedeno na stvarno stanje kao da decenijama nosiš grumen zlata u džepu, a onda se ispostavi da je u pitanju običan kamen.

---