Nova knjiga poezije „Manastirski sinovi” književnika Ilije Lakušića u aktuelnoj hiperprodukciji knjiga obrazac je istinskog nadahnuća i visokih pjesničkih dometa, rekao je prof. dr Dragan Koprivica na promociji knjige u Nikšiću. Lakušić je, istakao je on, jedno od vodećih pera prema kojem se orijentišu mnogi mladi stvaraoci tragajući za suštinom njegove poetike da bi se prepoznavali u onome što i sami pišu.
– Osnovni utisak, koji se nameće tokom čitanja ovog poetskog ostvarenja, kao spoja izabranih stihova „o dva Petra”, Petru Prvom i Njegošu, i najvećim dijelom novih pjesama, rezultira osjećajem da je knjiga nastala kao rezultat sinteze bogatog pjesničkog iskustva, osvjedočenog talenta i velikog zanatskog umijeća. Kao, inače, laureat najviše državne i drugih nagrada za književnost, Lakušić se odlučio da perom iskusnog znalca poezije pristupi obradi krucijalnih tema i motiva ljudskog postojanja i trajanja. Na poetski nadahnut način je ispričao istoriju Crne Gore, vodeći pjesnički dijalog, i monolog, s najvišim duhovnim ocima i mudracima, rekao je prof. dr Koprivica. Tragajući za crtama duhovnosti, rekao je on, vladike i pjesnika, i za arhetipskim bićem našeg etosa, u čemu su zapretani naše kolektivno pamćenje i pohranjeni nacionalni refreni, Lakušić je nepretenciozno „prozborio šta je Njegoš htio da kaže”. Zadatak je, rekao je prof. dr Koprivica, nesumnjivo dostojan najzrelijih godina stvaralaštva, koji je Lakušić ispunio pokazujući kako se, svodeći neke pjesničke i životne račune i krugove, može pretežno u tzv. bijelom, slobodnom stihu, u žanru narativne poezije, saopštiti opoetizovana istorija sopstvenog naroda.
Pjesnikinja Milica Bakrač napisala je esej o Lakušićevim „Manastirskim sinovima” u kojem naglašava da je sam naziv zbirke metafora i simbol za ovu zemlju u kojoj se „vjekovima zvonima dozivamo i sa tri prsta sakupljamo i šljivu i krompir i svako dobro od Boga”.
– Velika je radost dobiti na dar i čitati ovakvu knjigu u danima kada se navršava 170 godina od izlaska iz štampe Njegoševog „Gorskog vijenca”. Moj prvi susret sa ovom knjigom asocirao me na to da će naši potomci nekad sigurno obilježavati jubileje „Manastirskih sinova”, navela je između ostalog Bakrač.
Dostojanstvo knjige, istakao je književnik Milutin Mićović, zavređuje ona knjiga koja počinje nešto od početka i koja nalazi početak i oslonac. U „Manastirskim sinovima”, kazao je on, zrači i pojavljuje se unutrašnji oslonac , a kroz njega pojavljuje se u pjesničkoj priči naše istorijsko nasljeđe.
– Ova je knjiga žeđ za suštinom, stalno približavanje suštini i svom rođenom biću i svom rođenom narodu. Kroz taj dublji opit, koji je i sakriven i otkriven, pjesniku se javljaju oni momenti iz naše istorije koji su se domogli te kapi vječnosti, kapi svjetlosti, a prvi koji je raskošan u toj moći i u tom opitu je naravno Njegoš, rekao je Mićović. Lakušićeva zbirka promovisana je u okviru tribine „Svodobijada” koju u nikšićkom Društvu crnogorsko-ruskog prijateljstva organizuje Udruženje književnika Crne Gore (UKCG). Stihove su čitali glumac Velizar Kasalica i autor, a u programu promocije učestvovali su i predstavnici Koledža za kulturu iz ruske oblasti Tver.
B.Brašnjo
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
