Slike, crteži i objekti – tri medija kroz koje Naod Zorić iskazuje kreativnu energiju predstavljeni su u jedinstvenoj retrospektivnoj postavci povodom tri decenije stvaralaštva umjetnika koji živi i stvara u Kolašinu. Zorićevu izložbu je nadahnutim govorom otvario akademik Matija Bećković. Izložbenu postavku u UP „Cvijeta Zuzorić”, koja se može pogledati do 27. novembra, čine djela nastala u rasponu od 1988. do danas.
Izlaganjem studentskih radova, kao i onih koji su nastali neposredno nakon diplomiranja stiče se uvid u njegova rana interesovanja koja se mogu pratiti u rasponu od studija akta, preko animalnih predstava, do slika izrazite fakture ali i onih svedenog izraza. Najveći broj izloženih radova je nastao u poslednjih petnaest godina i oni su posvećeni rodnom kraju. Crnogorska gruda sa koje potiče, predanja koja se prenose sa koljena na koljeno i nadasve ljudi, su Zorićev predmet interesovanja.
– U fokusu pažnje, a ujedno i centralno mjesto na kompozicijama ima predstava čovjeka, autentičnog starinu ili vremešnu staricu na čijim leđima je mnogo toga počivalo u nekadašnjim domaćinstvima. Briga za očuvanje ognjišta i težak život u krševitim predjelima urezalili su se na licima ovih ljudi koja svjedoče o mnogim nedaćama koje su ih zadesile. Bremenita vremena učinila su ih još stamenijim i ponosnijim što potvrđuju i njihovi gordi pogledi. Uspravna figura, dopojasna predstava ili preovlađujući portret su primarne teme u njegovom opusu, a povremeno je prisutan i iskorak u eksterijer, floralnu tematiku i druge sadržaje. Ratnici, članovi familije ili bezimeni likovi, svi oni imaju istu snagu u kazivanju poruka i osjećanja. Prikazani u grupi ili sami, Zorićevi ljudi posjeduju monumentalnost izraza koja izbija iz svih segmenata djela – kaže Olivera Vukotić, u teksta iz kataloga koji prati izložbu.
Zorićev umetnički svijet, dodaje Vukovićeva, sazdan je od realnih elemenata koji su kao takvi participirani da bi se u međuvremenu, u njegovoj mašti narojile ideje i pojedini likovi su ostali stvarni, drugi su nastali u autorovoj uobrazilji, dok se u treću grupu mogu ubrojiti predstave čiji su se likovi transformisali u deformisane ljudske prizore.
– Ovaj dijapazon vizuelnih predstava govori o različitim duševnim stanjima koja otkrivaju nepregledni horizont Zorićevih likovnih rješenja na ovu, za njega, neiscrpnu temu – navodi, između ostalog, Olivera Vukotić.
Naod Zorić je rođen 1968. u selu Đurđevića Tara. Srednju umjetničku školu završio je u Novom Sadu. Fakultet likovnih umjetnosti upisuje na Cetinju 1988. godine. Postdiplomske studije završava u Beogradu 1995. godine. Nakon toga odlazi u Bar i u staroj Barskoj tvrđavi započinje život kao slobodni umjetnik. Poslije trinaest godina provedenih u Barskoj tvrđavi seli se u Kolašin u kojem i danas živi. Dosad je priredio trideset i četiri samostalne izložbe. Učestvovao je na brojnim grupnim izložbama u regionu, kao i na značajnim umjetničkim simpozijumima i kolonijama. Uradio je podni mozaik za crkvu „Svetog Arhangela Mihajila”- Đurđevića Tara (2000). O njegovom opusu snimljena su dva dokumentarna filma: 2003. „Ozbiljna igra – prozor Naoda Zorića”, u režiji Božidara Kalezića – RTS Beograd, 2003, i „NAOD”, u režiji Veska Butrića, RTS Beograd, 2015.
R.K.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.