NIKŠIĆ –
Anka Bulajić rođena je u porodici
Vujačić sa Grahova, ali je zavičaj napustila prije više od 60 godina, udala se i živi u Americi. Grahovljani kažu da se ne sjećaju da je za sve te godine dolazila u rodni kraj, ali njen žal za stradalnom porodicom nikada nije prestao, pa je lani odlučila da im u Grahovu podigne zajednički spomenik. Inače, Anka je poslednji potomak
Kosta Đokova i
Novke Kostove Vujačić. Spomenik je u bijelom kamenu isklesao stari majstor kamenorezac
Radomir Bulajić, a 30. septembra prošle godine parastos Vujačićima i osvećenje obilježja u groblju kod Crkve Sv. Nikole u Grahovu obavio je episkop budimljansko-nikšićki
Joanikije sa sveštenstvom. Tako je poslije više od pola vijeka svih šest članova Ankine porodice, roditelji, dvije sestre, brat i stric, napokon pronašlo svoj mir. Na bijelom kamenu isklesanog spomenika su i imena još troje Vujačića, Ankinih predaka –
Janka,
Stane i
Ilinke.
– Otac Kosto i stric joj Janko (
Jašo) nastradali su u bratoubilačkom ratu od strane komunista. Janku, kao i Kostu, na grobu je stavljen drveni krst, ali je bio porušen od strane nepoznatih komunističkih aktivista, ispričao je majstor Radomir Bulajić.
Po smrti oca, Ankina majka Novka ostala je sama sa kćerima i jedinim sinom
Ljubom, ali im sudbina nije bila naklonjena. Tadašnje okolnosti, posebno na Grahovu gdje se surovo kažnjavala neprivrženost sistemu, Vujačićima su diktirale život. Posledice su uslijedile, Ankina sestra
Senka umire 1964. godine, a Ljubo se razbolio i 1981. godine izvršio samoubistvo. Tri godine nakon sina jedinca, umire i Novka, a 2009. godine i druga Ankina sestra
Kosara. Novka i Ljubo, kojem je čak spomenik i obrnuto postavljen, sahranjeni su bez ikakvih hrišćanskih obilježja. Godinama nakon smrti Vujačića, njihove humke, izuzev Ljubove, skoro i da se nijesu nazirale u crkvenom groblju. Nerazumijevanje okoline i sumnjičavost, međutim, i nakon toliko godina od njihove smrti, otežavale su posao Radomiru Bulajiću na izradi spomenika, ali je pobijedila njegova upornost i želja Grahovljanke u tuđini. Duboko je zagazila u osmu deceniju života i zbog bolesti nije bila u prilici da prisustvuje osvećenju spomenika, ali je u svojim pismima blagodarila Bulajiću što joj je pomogao da ispuni davnašnju želju da napokon svojoj porodici podigne dostojno spomen-obilježje.
B.B.
Dobrotvori crkve i sirotinje Iako je daleko od rodnog kraja, Anka i njena porodica iz Amerike trudili su se da pomažu svojima. Pomagali su sirotinju i svoju Crkvu Svetog Nikole na Grahovu koja je, prema nekim izvorima, sagrađena u 15. vijeku, a među njenim neimarima bili su i Vujačići. Sa 1.500 eura pomogla je izgradnju ograde oko crkve gdje počivaju njeni preci i najbliži srodnici. Anka i njena porodica nijesu zaboravili ni Manastir Kosijerevo gdje su donirali novac za obnovu živopisa u toj svetinji.
)){kind=small}
