DUmjesto predavanja o istorijskim podacima na tribini se najviše govorilo o statističkim podacima povezanim sa danilovgradskim školama i to u periodu nakon Drugog svjetskog rataANILOVGRAD - Akteri tribine o dugoj tradiciji školstva u Danilovgradu, koju je organizovala lokalna uprava i Matica crnogorska izbjegli su da pričaju o pobuni bjelopavlićkih učitelja 1916. godine. Iako je ovaj događaj jedan od značajnijih prosvjetnih datuma u ovom kraju, kada su ovdašnji učitelji odbili da predaju po okupatorskom nastavnom programu bez srpskog jezika i istorije, učesnici tribine o tome nijesu rekli ni slovo i sve što je povezano sa tim datumom jednostavno su preskočili. Predavanje u zgradi lokalne uprave održali su Branislav Stanišić i Slavica Pavićević, sadašnji i bivši direktor osnovne škole i gimnazije, Dragan Matović, bivši direktor OŠ „Njegoš“ u Spužu i Veljko Iković, bivši učitelj i pisac iz Martinića. Osim Matovića svi ostali učesnici su odbornici DPS-a u lokalnom parlamentu. Stanišić i Pavićević su to i danas, dok je Iković odbornik vladajuće stranke bio u prošlom mandatu.
Oni nijesu čak ni pomenuli podizanje spomenika „Učitelju” koji se nalazi između OŠ „Vuko Jovović“ i Gimnazije Petar prvi Petrović Njegoš, iako je podizanje tog zdanja pomogla i finansirala Opština Danilovgrad.
Iako su svi predavači koristili 1857. godinu, kada je u Orjoj Luci otvorena prva osnovna škola, kao početak bjelopavlićke prosvjete niko nije pomenuo podatak iz knjige Tomaša Markovića „Istorija prosvjete u Crnoj Gori“ na čijim stranicama piše da da je „Vasilije Kolarski još 1714. godine završio školu u manastiru Ostrog“. Umjesto predavanja o istorijskim podacima na tribini se najviše govorilo o statističkim podacima povezanim sa danilovgradskim školama i to u periodu nakon Drugog svjetskog rata.
-Na Orjoj Luci 1857. godine je otvorena prva škola u ovom kraju, a u to vrijeme u čitavoj Crnoj Gori bilo ih je samo deset. Tada je u školi bilo 14 učenika, a da li slučajno ili ne, na obilježavanju 150 godina te ustanove u njenim klupama je takođe bilo toliko đaka. Nešto kasnije otvorena je škola u Ostrogu , a prema sačuvanim dokumentima te škole su radile u teškim uslovima, u neopremljenim učionicama, a jedan dio učenika nastavu je pratio sjedeći na podu. Prva poljoprivredna škola u Knjaževini Crnoj Gori otvorena je 1875. godine u Ždrebaoniku i ona je radila samo godinu, jer je uskoro počeo veliki rat. Potom je 1919. otvorena i prva učiteljska škola, prva takve vrste u Crnoj Gori- naglasio je Stanišić napominjući da je nekada u Danilovgradu bilo oko 26 škola, a da ih je danas samo 13.
Slavica Pavićević i Dragan Matović govorili su o ovdašnjoj gimnaziji i OŠ „Njegoš“ u Spužu. Oni su istakli da su te ustanove za svoj rad prethodnih decenija dobijala prestižna prosvjetna priznanja, između ostalog i nagradu „Oktoih“. Slavica Pavićević je naglasila da se u gimnaziji primjenjuju savremene pedagoške metode koje u centru pažnje stavljaju učenika i da nema više klasičnih predavanja eks katedra.
Veljko Iković je govorio o teškim uslovima u školi na Sigama koja je radila od 1946. do 1951. godine.I.M.
Odbili da predaju nastavne programe bez srpske istorije i ćirilice
U istorijskim zapisima je ostalo ubilježeno da su bjelopavlićki učitelji 1916. godine odbili da predaju nastavne programe bez srpske istorije i ćirilice, a okupatorska uprava zbog toga ih je osudila na zatvorske kazne, a dio učitelja internirala i u logore. Učitelji koji su odbili da predaju austrougarski nastavni program bili su: Vuksan Radović, Savo Đurović i Velizar Đuranović, koji su poslije dva mjeseca provedena u zatvoru pušteni na slobodu, dok su njih jedanaest: Ilija Mijušković, Tripko Brajović, Andrija Dragović, Savo Jovović, Tomo Dragović, Radovan Popović, Miladin Vujadinović, Novo Vučinić, Blažo Radonjić, Cvetko Stanišić i Jakša Brajović, internirani u Boldogason, a kasnije za Nežider, gdje su ostali sve do kraja Prvog svjetskog rata. Nakon dvomjesečne istrage izrečene su kazne i trojici pravnika iz Bjelopavlića: Nikoli Dragoviću, Marku Jovićeviću i Radovanu Boškoviću.
)){kind=small}
