Umjetnički četverac u sastavu: Isidora Stevanović, sopran, Marko Pantelić, bariton, Marina Mikić, klavir i Dejan Đonović, glumac, premijerno je u Kotoru, u Crkvi Svetog Duha izveo muzičko-poetski program pod nazivom „Pjesme ljubavi i slobode”, posvećen stvaralaštvu češkog kompozitora Antonjina Dvoržaka. Publika je imala priliku da po prvi put od kako je program osmišljen, uživa u dva kontrastna djela iz Dvoržakovog ciklusa za glas i klavir: u izvedbama Davidovih psalama („Biblijske pjesme, opus 99”, u prevodu Đura Daničića) koje je vokalno dočarao Marko Pantelić, prisutni su mogli da osjete duhovni mir i skrušeno slavljenje Gospoda, dok im je u „Ciganskim melodijama” Isidora Stevanović prenijela ljubavne poruke i misli o slobodi inspirisane folklorom čeških Cigana. Da ugođaj bude potpun, pobrinula se Marina Mikić, koja je za klavirom „nijansirala” vokalne izvedbe, dok je Dejan Đonović uporedo recitovao stihove, koje su odmah zatim, jedan za drugim, pjevači izvodili. Za kraj koncerta publici su poklonili duet Tatjane i Onjegina, završnu scenu opere „Evgenije Onjegin”, remek-djelo Petra Iljiča Čajkovskog, dok je Đonović kazivao stihove iz istoimenog romana Aleksandra Sergejeviča Puškina, u prevodu Milorada Pavića. Prisutni su saznali da su Čajkovski i Dvoržak, iako rivali, bili prijatelji puni poštovanja jedan za drugoga, o čemu govori i činjenica da je Onjegin inspirisao i Dvoržaka, kao i pismo koje je poslao Čajkovskom. Takođe, „Biblijske pjesme” nastale su u Njujorku, gdje je Dvoržak bio direktor Nacionalnog muzičkog konzervatorijuma Amerike, nakon što su u dalekoj Evropi preminuli njegov otac, kolega Hans fon Bilov i prijatelj Čajkovski. Tada je utjehu našao u starozavjetnim molitvama i stihovima.
– Ono što čovjeku treba danas, kada je svijet na ivici nekog sukoba, to su sloboda i ljubav. Kroz ova dva kontrastna ciklusa provijavaju te dvije stvari. Kroz čitanje tekstova publika je mogla da još bolje doživi ono čime je sam kompozitor bio inspirisan. Vjera, ljubav, nada su vrijednosti sa kojima čovjek može da živi bez obzira na težinu situacije, objašnjavaju Marko i Isidora.
Marina Mikić i Marko Pantelić sarađuju već šest godina, oni su okosnica ovog kvarteta – njeguju slovenski repertoar, sa kojim su prije par godina nastupili i na Kotor Artu. Za Isidoru, koja je tri puta osvajala prvu nagradu na takmičenju „Bruna Špiler” u Herceg Novom, ovo je prvi izlazak na kotorsku scenu. Marko i Isidora su studenti beogradskog Fakulteta muzičke umetnosti u klasi baritona Nikole Mijailovića. Laureati su brojnih nagrada, među kojima i Nagrade „Dositej” Fonda za mlade talente Republike Srbije. Članovi su Operskog studija pri Narodnom pozorištu u Beogradu, na čijoj sceni su pjevali u predstavama „Kraljica Margo”, „Karmen”, „Don Đovani”, „Slijepi miš”, „Madam Baterflaj”, „Pepeljuga”.
– Imam sreće što sam vezana za Kotor Art pa mi se pruža prilika da dovedem ovakve divne mlade umjetnike. Višestruke su naše veze – Dejan i ja smo iz Herceg Novog, Marko i Isidora su iz Beograda, otuda i naziv „CiS” (Crna Gora i Srbija), a tu je i direktorica Muzičke škole „Vida Matjan” Laura Jovanović, koja uvijek podrži svaki koncert koji ponudim, kazala je Marina Mikić, dugogodišnja članica organizacionog tima Festivala Kotor Art. Pjesme ljubavi i slobode će, nakon Kotora, imati priliku da čuje i publika u Beogradu, na sceni Kolarčevog univerziteta.
M.D.P.
)){kind=small}
