-PIŠE: Doc. dr Veselin Drljević

Sa postojećim smještajnim kapacitetima Žabljak se, kao turistički, posebno sportski centar ne prepoznaje ni na prostorima Crne Gore, a da bi zavrijedio, makar regionalnu pažnju, mora enormo uvećati broj ležaja, a i postojeće smještajne kapacitete podići na veći nivo. Sadašnjih oko 1900 ležajeva (1500 u hotelskom i oko 400 u privatnom sektoru) nedovoljno je za ozbiljnije, pa i rekreativno skijanje, ili izletnički turizam. Da bi bio konkurentna zimska destinacija Žabljak bi trebalo slijediti primjer Kopaonika, jednog od najvećih i najuređenijih ski-centara u regionu. Ski-centar Kopaonik raspolaže sa preko 10 000 hotelskih kreveta, 50 kilometara uređenih alpskih staza, koje opslužuju 24 žičare, ukupnog kapaciteta 36 000 skijaša na sat. NVO Zeleni Crne Gore duži period bave se projekcijom razvoja planinskog turizma u Crnoj Gori, pa tako u dokumentu, prezentovanom na okruglom stolu 22.i 23. novembra 2014. godine, pod nazivom „Turizam na Žabljaku pod Durmitorom kojim putem dalje“, između ostalog piše da Žabljak treba izgrađivati kao skijaški grad, da je neophodno, po uzoru na alpska skijališta, napraviti skijaški voz. Potencijalna skijališta na području Durmitora, Radisav Nikčević i Predrag Bulajić razrađuju u studiji Planinsko turističko područje Sinjavina, Moračke planine, Durmitor – vizija održivog razvoja (2013).
Da bi se sagledala razvojna šansa, odnosno da bi na području Durmitora došlo do realizacije projekata sportskog turizma neophodno je razmišljati o dvije vrste turizma: zimskom i ljetnjem. U tom pravcu postaviti polazne osnove gdje bi im zajednička bila saobraćajna, smještajna i komunalna infrastruktura, dok bi za potrebe zimskog turizma trebalo izgraditi žičare, ski-staze, staze za nordijske discipline, ski-skakaonice, a za ljetnji turizam fudbalska igrališta sa pratećom infrastrukturom, teretane, trim i atletske staze.
Postojeći smještajni kapaciteti i hoteli u Žabljaku nijesu dovoljni da bi u budućnosti prihvatili turističku klijentelu pa je stoga neophodno graditi „skijaški grad Žabljak“, kao destinacionu poziciju iz koje se, sa kućnog praga ili ispred hotela, ide na alpsko skijanje skijaškom žičarom, a sa skijanja vraća skijajući skijaškom stazom. Ovaj najprestižniji zimsko-turistički, tehnološki ambijent samom gradskom jezgru Žabljaka omogućila je priroda. Taj novi Žabljak – „skijaški grad“ idealno je graditi u zbijenom tipu i na poziciji hotela Durmitor i „Francuskog kampa“, sa osnovnim tehnološkim i razvojnim koridorom za alpsko skijanje i strukturom u pravcu centralnog Durmitora i u pravcu Velikog Štuoca i Male Crne Gore.
Struktura od preko 27 000 skijaša najvišeg tehnološkog standarda, zajedno s novoprojektovanim skijaškim gradom od 10 000 ležaja je kvalitetni reper – konzorcijum, od pet zvjezdica. Ostali potencijalni i sadašnji i novoformirani turistički subjekti postali bi njegov sastavni dio kada dosegnu – ispune, taj postavljeni rang. Od „skijaškog grada“ Žabljaka posjetioci bi mogli da koriste po dva, zimska i ljetnja, koridora. Zimski koridor 1 polazio bi i završavao se na potezu sadašnjih objekata škole, Velike skakaonice, Francuskog kampa i Crnog jezera a išao bi u pravcu Razvršje – Mioč poljana – Struga – Velika kalica – Velika previja – Trojna previja (Zubci). Ovaj koridor sa Mioč poljane, odnosno pozicije Pleće, tehnološki se veže za postojeće skijalište Savin kuk i dalje za Panalje, Šljemena, Vinjevu glavicu, Ranisavu, Ivicu. Prostor Kalice i Lokvice je ambijent za majsko i junsko skijanje, što dodatno Durmitor čini skijaški superiornijim u regionu Balkana.
Na ovom koridoru je i vječni snijeg. Na Debelom nametu skijanje je moguće tokom čitave godine, što je jedinstven primjer, južno od Alpa. Ovo bi bila i izvanredna infrastruktura za ljetnji turizam, jer bi 90% turista, samo na ovaj način moglo doživjeti izazove centralnog i najatraktivnijeg dijela Durmitora.
Zimski koridor 2 – Sa pozicije sadašnjeg hotela Durmitor – kabinska žičara bi skijaše (turiste) vodila na vrh Ržane glavice, zatim na Dolove, pa na greben Velikog Štuoca i dalje do sela Mala Crna Gora na sjeverozapadnoj strani najvećih vrhova Durmitora. Iz Dolova žičara bi išla na vrh Malog Štuoca a sa njega pravcem Nadgora–Ođa–Tepca. Ova staza ima sve prirodne i projektovane parametre da se može homologirati za discipline muški smuk za nivo svjetskog kupa, svjetskog prvenstva i Olimpijskih igara. Ovakve karakteristike predstavljaju ujedno i najveći turistički bonitet. Dva ljetnja koridora odlaska turista-sportista na sportska igrališta su veoma kratka. Naročito Koridor 1, koji bi se odnosio na odlazak od hotelskog kompleksa do Ravnog Žabljaka, gdje bi bili smješteni fudbalski tereni. Za ovaj koridor ne bi bilo potrebno organizovati prevoz, dok bi Koridor 2 išao od hotelskog kompleksa do Jezerske visoravni u dužini od pet kilometara. Turistički kompleks „skijaški grad“ – Hotel Planinka – Centar grada – Javorovača – Jezerine. Žabljak „skijaški grad“ treba da ima i svoj skijaški voz, slično kao mnoga alpska mjesta. Na primjer Sent Moric u Švajcarskoj. Bez njega, on ne bi bio tako željena planinsko- turistička destinacija.
Generalna idejna trasa skijaškog voza na Durmitoru u dužini od 36 kilometara, kako predviđaju R. Nikčević, Boljević i V. Drljević, išla bi: Žabljak (centar) – Razvršje - Motički gaj – Virak – Pašina voda – Kovčica – Aerodrom (Slana dolina) – Ševarita lokva – Banske kuće – Novakovići – Bare Žugića – Dobri Nugo – Ramovo ždrijelo – Njegovuđa – Aluga – Vrela – Borje – Tepačko polje – Meždo (gdje prelazi na lijevu obalu Žabljačke rijeke) - Kovačka dolina – Hotel Durmitor (prelazi na desnu obalu Žabljačke rijeke) – koridorom postojećeg puta u pravcu Žabljaka – Žabljak (centar), odnosno na početnu tačku. Maksimalni uspon-pad na trasi bio bi ne više 1,5%. Ovaj voz integrisao bi u jednu multifunkcionalnu privrednu-životnu cjelinu: projektovani skijaški grad, postojeće gradsko jezgro, Gornja Jezera, Sinjavinu, Šarance, Donja Jezera.(nastaviće se)