Ni nakon 650 dana od kada je ubijen Duško Jovanović od izvršilaca i nalogodavaca ovog zločina ni traga ni glasa. Uzalud su gotovo cjelokupna javnost u Crnoj Gori, i dobar dio međunarodne, ukazivali na moguće tragove i motive ovog zločina, sa mrtve tačke se nije krenulo. Zna se isto onoliko koliko se znalo u noći kada je ubijen urednik “DanaĆ. Mnoge stvari su ostale neispitane ili zataškane, posebno ako bi trag vodio u pravcu određenih vladajućih struktura.
Tokom istrage o ubistvu Duška Jovanovića pominjana su mnoga imena iz same vlasti ili ljudi bliskih tim strukturama. Simptomatično je da se u okviru istrage vrte stalno jedna te ista imena, a da niko po tom pitanju ne preduzima bukvalno ništa. Utvrđene su veze okrivljenog Damira Mandića sa inspektorima iz policije, saslušani su brojni svjedoci koji su se igrom slučaja našli u diskoteci “Manija”, gdje je Mandić boravio i prije i nakon ubistva. Kritične noći na licu mjesta u trenutku ubistva bila su trojica policajaca, koji nijesu ništa vidjeli, Ulicom 13. jula prošao je direktor CNP-a Branislav-Đaga Mićunović, koji takođe ništa nije vidio ni čuo. Neposredno poslije ubistva na lice mjesta, iako nijesu bili dio ekipe koja je obavljala uviđaj, pojavili su se inspektori Dušan Raspopović i Nebojša Grupković. Kasnije je utvrđeno da je Raspopović dobar prijatelj sa okrivljenim Mandićem.
Dok je okrivljeni bio u Beogradu, na telefonskoj vezi je bio sa izvjesnim inspektorom CB-a Podgorica. U toku predistražnog postupka ispitivan je i šef tajne policije Duško Marković na okolnosti upućivanja prijetnji Jovanoviću. Pred istražnim sudijom iskaz je dao i podgorički biznismen Veselin-Vesko Barović, jer je kritične noći bio u diskoteci “Manija”.
O Baroviću je “Dan” pisao u okviru duvanske afere kao o licu protiv kojeg se vodio postupak u Italiji zbog šverca cigareta. Ređali su se pred istražnim sudijom brojni podgorički “biznismeni”, međutim, istraga nije dala rezultata.
Da je okrivljeni imao “debele” veze u policiji za koju je, po sopstvenom priznanju, i radio, potvrđuje i angažovanje njegovog branioca u ovom predmetu Željka Jočića. Njegov advokat, inače bivši načelnik Zavoda za izvršenje krivičnih sankcija u Spužu, u jednom od ranijih intervjua za naš list otvoreno je rekao da je iz spuškog zatvora, koristeći diskreciono pravo, nekoliko mjeseci prije Jovanovićevog ubistva pustio Vuka Vulevića i Armina-Mušu Osmanagića. Ta lica policija je kasnije označila kao učesnike u atentatu na Duška Jovanovića. Međutim, ni nakon više od godinu i po nema ni potjernica ni krivičnih prijava protiv njih. I pored činjenice da je Vulević uhapšen još 19. maja prošle godine, iz policije više niko ne pominje njegovu umiješanost u Jovanovićevo ubistvo. Štaviše, ljudi koji su mu pomagali u skrivanju skoro godinu dana, nakon što ih je uhapsila i deportovala u Crnu Goru beogradska policija, pušteni su na slobodu u nedostatku dokaza.
Na Jovanovića je 27. maja u 23 sata i 50 minuta ispred Redakcije “Dana” iz “kalašnjikova”, AK-47 65, ispaljeno više hitaca dok je ulazio u svoj automobil. Nakon četvoročasovne borbe ljekarskog tima Kliničkog centra, Jovanović je podlegao povredama. Tek nakon što je urednik “Dana” podlegao povredama, pripadnici podgoričkog centra bezbjednosti su, navodno, izvršili blokadu grada.
Punomoćnici porodice Jovanović, advokati Budimir Darmanović i Lidija Božović, za ovaj propust optužili su crnogorski MUP, tvrdeći da su ubice vjerovatno imale logističku podršku od nekog iz policijskih struktura, te da je na ovaj način ubicama dato dovoljno vremena da umaknu.
Dva dana kasnije, u subotu, 29. maja, policija je na tridesetak metara od zgrade MUP-a pronašla vozilo “golf 3”, PG 347-77, za koje se sumnja da je korišćeno u atentatu. Vozilo je pronađeno u Ulici Svetozara Markovića, a pored njega pronađen je i ključ od “golfaĆ fantomka, jedna rukavica, sjemenke i limenka od “red bula” svezani u jednoj kesi na parkingu, nedaleko od pomenutog vozila.
Rezultat svega toga je hapšenje i suđenje samo jednom okrivljenom za učešće u atentatu na urednika “Dana”. Dosadašnji tok istražnih radnji, po ocjeni advokata Darmanovića i Božovićeve, više djeluje smušeno nego uvjerljivo da će zločinci biti otkriveni. Oni su ovakav tok istrage okarakterisali kao nedostatak ozbiljne želje i namjere da se uđe u trag svim učesnicima ovog gnusnog zločina.
M.V.R-D.Ž.
Upozoravao na prijetnje
Krajem 2002. godine Duško Jovanović je obavijestio MUP da SDB sprema njegovu likvidaciju. On je 17. decembra 2002. godine javno saopštio da je dobio pismo u kome je na to upozoren. Jovanović je tada rekao da pretpostavlja da je to pismo stiglo iz Ministarstva unutrašnjih poslova, na šta ga “upućuju detalji u pismu”.
- Ti detalji ne mogu biti slučajni i nijesu nagađanje - rekao je tada Jovanović. On je kazao da je pismom upozoren da treba da preduzme mjere za poboljšanje svoje lične bezbjednosti, jer se “u visokim krugovima MUP-a” sprema njegova likvidacija. Prema njegovim riječima, u pismu se navodi da je njegova likvidacija bila pripremana i za polovinu maja, ali da se od toga odustalo “po naređenju visokog funkcionera MUP-a”. Smatram da je ovo dovoljan razlog da svaki iole ozbiljniji tužilac pozove predstavnike SDB-a na odgovornost - kazala je punomoćnik porodice Jovanović Lidija Božović.
|