- Piše: Vuk Vuković

Proces imunizacije i dezinfekacije, sterilizacije i prečišćavanja, mora se protegnuti i obuhvatiti cjelokupnu spoljašnost, tačnije, mora moći napraviti neprobojni otklon od svijeta, ograđujući nas od njega i njega od nas, jednom nevidljivom pregradom koja će biti maksimalno ispitana, poput kakve kosmonautske kabine, beskrajno mnogo puta testirana i tek onda stavljena u stvarnost, ukoliko se ima namjera povesti rat protiv budućnosti sve više mutirajućih virusa. Ubrzano topljenje Sjevernog pola ujedno znači i oslobađanje za sada nauci nepoznatih bacila, apsolutno prilagodljivih i jednako tome smrtonosnih.

Higijena od koje bez ostatka zavisi novi, krhki i ugroženi oblik života, biće ispitivana laserom, rendgen-čitačem sposobnim da registruje i najmanju klicu; univerzum mikroba, njegov mikroorganizam jedino je tehnologija vojnih nauka kadra da stavi pod zamrznutu kontrolu, u jedno stanje nepomičnosti izvan biologija koje su odveć povezane i zarazu prenose brzinom svjetlosti. Bioterorizam je rat u najavi koji će svakodnevno brojati milionske žrtve, jer će istovremeno biti vođen na cijeloj planeti! Uz pomoć nevidljivog neprijatelja, osvajaće teritorije prenaseljene civilizacije, tako da će oblik prenosa – zaraza, biti njegovo oružje smrti.

Naučni izvještaj, povodom pandemije Kovid-19, objašnjava da sve čestice koje su zarazile čovječanstvo mogu stati u svega jednu limenku! Virus, bio info ili bio, jeste istinsko zlo jednog eksperimenta koji za cilj ima znatno smanjenje populacije, budući da je sam po sebi Mexico-city grad infekcija, sa razornim ćelijama koje se kote po favelama, zapuštenim naseobinama u kojima je manjak higijene izvor boleština.

Fatalna greška u jednoj od laboratorija u Vuhanu u promet je pustila vještački virus čije je ponašanje sasvim nepredvidivo i za eksperte virusologe; dovoljno inteligentan, virus primjenjuje taktiku iracionalnog ponašanja, uz to, potpuno je prilagodljiv što govori da u svakom organizmu napada najugroženije tačke. Virus se, dakle, unapređuje, osnažuje, mutira sve zavisno od toga koliko je domaćina nasmrt iscrpio, oduzimajući mu od snage imuniteta kojom se potom dodatno deponuje; nije čudo da medicina pacijente podvrgava detaljnom testiranju njihove vitaminske baze i zalihe istih. Međutim, organizam ne smije biti ni slab ni pretjerano jak, već nešto između, naoružan dovoljnim brojem antitijela koji na fleksibilan način flertuju sa virusom. Tako da organizam otporan na rad virusa biće više klinički a manje prirodni, sa savršeno uravnoteženim ćelijama onemogućenim da iznenada započnu misiju samonapada; utoliko prije, takav organizam bi trebalo da ima detaljan uvid svog stanja u svakom mogućem trenutku, postajući na neki način pokretna klinika.

Imun organizam se, samim tim, mora izvježbati na pametno raspolaganje stečenim antitijelima, oprezno izložen zarazama a ne stakleno čuvan, jer vremenom ukoliko ne postane otporan na jedan dio aktuelnih virusa, biće odveć lak plijen za one koji čekaju novi naučni previd ili fatalni propust laboratorije.

---