- Piše: prof. dr Dragan Koprivica

Dvadeset četvrti oktobar 2015. godine, kad je policijska armada jurišala na slobodne građane ispred Skupštine CG, treba da bude upisan zlatnim slovima u istoriju Crne Gore. Te noći goloruki narod, vođen nasušnom željom za slobodom i pravdom, bio je meta ostrašćenih policijskih bojovnika, željnih dokazivanja režimu i velikom vođi. A upravo te noći je zacrtan kraj režima, čiji fijasko je viđen 30. avgusta ove godine na parlamentarnim izborima.

Taj svijetli datum nijesu dočekali mnogi koji su osvjetlali obraz Crnoj Gori 24. oktobra 2015. Njihovim sjenima se treba pokloniti i žaliti što nijesu doživjeli dan oslobođenja Crne Gore, kao jednu od najvećih životnih želja.

Na ovom mjestu treba odati puno priznanje svima koji su glasali za Crnu Goru, koja će biti očišćena od oligarhije i mafije, lažnih biračkih spiskova i pritisaka na građane da se izjašnjavaju kako im vlast naredi. Vrijeme represije je iza nas. Za dobro Crne Gore mnogi su dali najbolji dio sebe, a mnogi i sagoreli u želji da bude otvorena nova stranica dosad porobljene zemlje. Nezahvalno je pominjati pojedince, jer je ogroman broj onih koji su utkali svoje živote u bolju budućnost Crne Gore, pa su žrtve svih građana iste, i svijetle istim ljudskim sjajem i poštenjem.

Danas u redovima DF-a nije ni borac za ljudska prava i slobodu Crne Gore, poslanik Koča Pavlović, čovjek koji je prije vremena otišao boreći se za oslobođenje Crne Gore. U znak sjećanja na njega ostaje i fotografija koja je obišla svijet, napravljena tokom surovog obračuna policije s narodom, na kojoj Pavlović svojim tijelom zaustavlja policijski kordon u maskirnim uniformama.

Ostaće zapamćen i podatak da su i žene Crne Gore aktivno učestvovale na protestima Demokratskog fronta. I fotografija hrabre Ive Bajković, sučeljene s policijskim kordonom, ostaje na najljepšim stranicama naše novije istorije.

Zato proročanski djeluju riječi Andrije Mandića na prvoj godišnjici protesta, 24. oktobra 2016. godine, da će se „24. oktobar 2015. slaviti kao dan slobode kad dođe do promjena u državi”.

Dostojanstveni i mirni građanski protesti 2015. prvo su brutalnom policijskom silom razbijeni u zoru 17. oktobra uz rasturanje šatora i bine, pri čemu je bilo i povrijeđenih, jer su policajci šatore gazili čak i ne gledajući ima li koga u njima, poslanik Slaven Radunović je tog jutra i uhapšen, Nikola Bajčetić surovo pretučen, a Gojko Raičević takođe je pretrpio policijsku torturu.

U analima režimskog i policijskog beščašća ostaće i brutalni postupak prema poslaniku i jednom od lidera DF-a Milanu Kneževiću, kad ga je pripadnik SAJ-a, u pet i po časova ujutro, žestoko udario, da bi policajci zatim Kneževiću sasuli biber-sprej u lice, nakon čega je hitno odveden u Klinički centar. Teške povrede zadobio je i njegov vozač Duško Knežević, što je cijela javnost imala priliku da vidi na fotografiji u medijima, a prebijeni su i mnogi drugi hrabri i čestiti građani, povređivani palicama, gumenim mecima.

Sva bestijalnost režima nastavljena je 24. oktobra još brutalnijim atakom i lovom SAJ-a na mirne građane, uz prekomjernu upotrebu sile, pendreke, šok-bombe, enormno korišćenje suzavca i sprejova, uz napade čak i na novinare i slučajne prolaznike. Međunarodna javnost bila je šokirana i snimkom brutalnog prebijanja Miodraga Martinovića. To su nečasni primjeri „mlade crnogorske demokratije”, čija stranica je zatvorena 30. avgusta običnom hemijskom olovkom u rukama čestitih birača, željnih građanskih sloboda i mira.

Ne treba naglašavati naknadne pritiske režima na Demokratski front, koji nije odustajao od borbe za slobodnu Crnu Goru, pa je bilo očekivano hapšenje Nebojše Medojevića u novembru 2018. i to pri izlasku iz Skupštine.

A lider DNP-a i poslanik Milan Knežević bio je prinuđen da više dana boravi u zgradi parlamenta, da bi onemogućio policiju da ga bespravno i nasilnički sprovede u Spuž. Ostaće zapisano i kako je policijska kaznena ekspedicija provalila u njegovu kuću, i surovo se ponijela prema njegovoj staroj majci.

Uz sve to, i mnogo toga još, traje i naum odlazećeg režima da propali „sudski proces vijeka”, navodni „državni udar”, privede kraju, u znak odmazde prema najvećim političkim protivnicima, DF-u i njegovim liderima.

Sva ta i brojna druga nepočinstva odlazećih vlasti u direktnoj su sprezi sa 24. oktobrom 2015. godine, čiju je petu godišnjicu DF, kao organizator protesta, i ove godine svečano obilježio ispred Skupštine.

Demokratski front je dao velik doprinos u borbi za očuvanje naših svetinja i Mitropolije, kad je većina građana odlučila da je režimskih igara dosta. Zbog svega navedenog DF će trajati u vremenu i imati ogromnu podršku birača u Crnoj Gori, što je neosporna činjenica koju ne treba dodatno dokazivati.

---