-Piše: Borivoje Ćetković

Drugi svjetski rat, „najsmrtonosniji u ljudskoj istoriji“, u kome je učestvovalo više od 100 miliona ljudi, u Evropi je završen sovjetskim osvajanjem Berlina i bezuslovnom predajom potpisanom 8. maja 1945. godine. U ovom ratu poginulo je između 55 i 60 miliona ljudi, uključujući 1. 700.000 Jugoslovena. Ruski, sovjetski narod podnio je ogromne, najveće žrtve- njihov broj iznosio je nevjerovatnih 25 miliona. SSSR je izgubio devet miliona vojnika. U Rusiji i Moskvi (tamo gdje su vođene najveće i presudne bitke za spas čovječanstva od nacističke kuge), najsvečanije je proslavljen Dan pobjede 9. maj - na Crvenom trgu održana je veličanstvena vojna parada. Sve što je pokazano- dokaz je vojne superiornosti Rusije u današnjem vremenu oživljenog hladnog rata. Nekada su se narodi i države zastrašivali sovjetskim boljševizmom, komunizmom, a danas ih plaše Rusima i ruskim uticajem. Sovjetofobiju je zamijenila današnja rusofobija.
Pozdravljavajući učesnike veličanstvene parade na Crvenom trgu, ruski predsjednik je, između ostalog, rekao: „Mir su izvojevali naši očevi, pradjedovi i djedovi. Poručujem im da se nikada neće stidjeti nas. Budućim pokoljenjima prenijećemo istinu. Slava narodu pobjedniku.“ Putin u kratkom obraćanju, prema pisanju beogradskih medija, nije pomenuo ime armije u kojoj su se borili „očevi, pradjedovi i djedovi“. Bila je to slavna Crvena armija skraćeno ime za armiju radnika i seljaka, oružanu snagu koju su stvorili boljševici 1917. godine, s Lenjinom na čelu, u vrijeme kada je izvršena Oktobarska revolucija. Ova organizacija je postala armija Sovjetskog saveza činom ustanovljenja 1922. godine. Crvena boja u imenu se odnosi na boju krvi koju je prolila radnička klasa u svojoj borbi protiv kapitalizma. U Rusiji je došlo do promjena nagore. Nakon rušenja Berlinskog zida, urušava se Sovjetski savez („zasluge“ Mihaila Gorbačova za nestanak SSSR sa političke karte svijeta bile su ogromne), a dolaskom Jeljcina na vlast u Rusiji je uveden divlji kapitalizam. Pod vođstvom Putina Rusija se diže iz provalije i kao moćna vojna sila ponovo se javlja na svjetskoj političkoj sceni. Međutim, u Rusiji danas ima ne malo multimilijardera, milionera, a njen društveni proizvod, kažu, ravan je španskom- zavisni su od cijene nafte i gasa na svjetskom tržištu. Kada bi kojim čudom prirode iz mrtvih ustali „pradjedovi, očevi i djedovi“, siguran sam da ne bi bili oduševljeni mnogobrojnim deripaskama i njihovim ogromnim bogatstvom stečenim pljačkom i prevarama. Putin je školovani obavještajac KGB-a i zna dobro da Rusi kao narod ne trpe ropstvo i nepravdu, da „sporo uprežu“, a kada „upregnu“ nikad se ne zna kuda će da „ krenu“, ali se zna da „brzo voze“.
Ime armije se mora pomenuti, kao i ime njenog vrhovnog komandanta Staljina, bez obzira na sve njegove grehove i greške koje su skupo koštale Sovjetski savez. Sedmog decembra 1941. baš na Crvenom trgu održao je kratki govor (sedam minuta) pomenuvši Petra Velikog, Suvorova, Kutuzova, Aleksandra Nevskog i pozvao narod i vojsku u odbranu otadžbine. Sovjetska vojska dovedena sa Dalekog istoka („Sibirci“) već sledeći dan odbacila je naciste 100 kilometara od predgrađa Moskve. Bio je to početak kraja do tada nepobjedive nacističke armade. To je za pamćenje i pominjanje.
U svim bivšim jugoslovenskim republikama za Dan pobjede ne pominje se dobro poznata činjenica da je narodnooslobodilačka borba kojom je rukovodila KPJ imala jugoslovenski i klasni, socijalistički karakter. Živimo u vremenu laži- istina je potisnuta u skrivenu istoriju. Vladajuće vrhuške u svim novostvorenim državama ne pominju ni socijalizam, niti Jugoslaviju. Dali su nam novo ime- Zapadni Balkan!
Dan pobjede u Srbiji je proslavljen brojnim državnim manifestacijama. Srbija je bila počastvovana, njen predsjednik Vučić zajedno sa Putinom bio je na Crvenom trgu i učestvovao je u šetnji „Besmrtnog puka.“
Šta reći o proslavi u BiH i Hrvatskoj- tamo se otvoreno minimiziraju tekovine antifašizma i jačaju ultradesničarske snage.
O tome kako država Hrvatska slavi Dan pobjede govori i komemoracija ustaškim zlikovcima u Blajburgu. Komemoraciji su prisustvovali i predsjednik Hrvatskog sabora Jandroković i član Predsjedništva BiH Dragan Čović. Prvi put u Blajburgu organizovane su i demonstracije protiv ustaškog okupljanja. Demonstrante (bilo ih je oko 100) predvodili su funkcioneri Zelenih i Komunističke partije Austrije (KOP). Bunili su se što se usred Austrije širi ustaška ideologija- i pokazali antifašistima iz EU i iz bivših jugoslovenskih republika kako se treba boriti protiv oživljavanja desničarskih, neonacističkih ideologija.
I u Crnoj Gori 9. maj je obilježen polaganjem vijenaca na Spomenik partizanu borcu na Gorici, predavanjima i pjevanjem partizanskih pjesama na platou ispred Skupštine. Milo, Filip i Duško imali su preča posla- nijesu se pojavljivali ni na prigodnim svečanostima. Izmislili su nove datume i promijenili mjesta za slavljenje i boju- lažnu crvenu zamijenili su istinski zelenom.