Viši sud u Podgorici ukinuo je presudu Osnovnog suda, kojom je utvrđeno da je uprava Srednje elektrotehničke škole „Vaso Aligrudić” nezakonito godinama snimala profesore i učenike te škole. Prvostepenom ukinutom presudom je utvrđeno da je direktor Veselin Pićurić još 2009. godine nezakonito postavio video-nadzor u učionice, računarske sale i laboratorije, tokom maja 2011. u učionice za praktičnu nastavu, a potom i u toalet škole. Sudija Osnovnog suda Katarina Janković je naložila školi da profesorima, njih jedanaest, isplati po 1.000 eura zbog povreda prava na privatnost i prava na psihički (duševni) integritet, kao i da plati troškove postupka od 2.522,10 eura.
Vijeće Višeg suda, koje su činili sudije Verica Sekulić, Tatjana Ljujić i Zoran Šćepanović, zaključili su da je prvostepena presuda donijeta uz počinjenu bitnu povredu odredaba parničnog postupka jer je „izreka protivrječna razlozima, presuda ne sadrži valjane razloge o svim odlučnim činjenicama, a dati razlozi su nejasni i protivrječni. Takođe je zasnovana i na nepotpuno utvrđenom činjeničnom stanju, što je, za sada, za posledicu imalo pogrešnu primjenu materijalnog prava.”
Profesori su tužbom tražili da im škola isplati po 1.500 eura, sa zakonskom kamatom od podnošenja tužbe do konačne isplate.
– Prevashodno se prvostepeni sud nije na valjan način bavio utvrđenjem kada su kod tužene škole uvedene kamere, da li je uvođenju kamera prethodila odluka o uvođenju istih, i da li je uvođenju kamera kod tužene prethodilo pribavljanje određenih saglasnosti i mišljenja, uključujući i Agencije za zaštitu ličnih podataka, te da li se nastavničko vijeće tužene o kamerama izjašnjavalo prije 2011. godine. Istovremeno, pobijana presuda ne sadrži ni valjane razloge o tome da li su se svi tužioci izjašnjavali na sjednici Nastavničkog vijeća o uvođenju kamera, da li su bili za ili protiv uvođenja istih, tj. da li je bilo koji od tužilaca bio protiv, pri čemu prvostepeni sud nije cijenio na valjan način utvrđenja koja proizilaze iz zapisnika Nastavničkog vijeća od 13.4.2011.godine – navodi se u presudi Višeg suda.
Sudijama Višeg suda je sporno i što se sudija Osnovnog suda nije bavila ni utvrđenjem da li se Nastavničko vijeće konkretno izjašnjavalo o prostorijama u kojima bi eventualno trebalo postaviti kamere, odnosno povodom postavljenih kamera (ukoliko su iste bile prethodno postavljene), pri čemu pobijana presuda, kako navode, ne sadrži razloge ni o tome da li su kamere bile postavljene u sanitarnim prostorijama namijenjenim za profesore (ukoliko za njih, kao profesore, postoje posebne sanitarne prostorije), a ukoliko jesu u kojim djelovima tih prostorija su bile postavljene.
– Pobijana presuda nema valjanih razloga ni o tome da li su prikazivani i zloupotrebljavani snimci koji su bilježeni upravo onim kamerama za koje se tužbom tvrdi da su nezakonito postavljene i da su profesori nezakonito snimani – navodi se u presudi.
D.B.

---

Sedam godina snimani u školi
Profesori su pred sudom naveli da su više od sedam godina bili izloženi nezakonitom snimanju dok su izvodili redovnu i praktičnu nastavu, obavljali ličnu higijenu, fiziološke potrebe, što je kod njih izazvalo permanentan strah, poniženje, strepnju i tinjajući stres kroz neugodan osjećaj da ih neko snima dok vrše najintimnije i najnormalnije ljudske aktivnosti.

Naveli su da cilj uvođenja video-nadzora nije bila zaštita vrijedne školske imovine, što je Pićurić tvrdio, jer bi onda bilo dovoljno da se postavi u hodnicima i na spoljašnjem dijelu objekta, a ne i u toaletu.

Pićurić je naveo da profesori godinama nijesu iznosili primjedbe na postavljeni video-nadzor, dok su profesori kazali da niti jedna sjednica vijeća nije prošla bez ukazivanja na nezakonitosti i povredu prava zbog postavljanja video-nadzora.