Goran Komar autor brojnih zavičajnih naslova pretstavio je porti manastira Savina svoju novu knjigu, „Otac Inokentije (Dabović) arhimandrit Savinski”. promocija je održana u sklopu tradicionalne manifestacije „Krušivačka zavjetna večera”.
O istinskoj snazi novog naslova dr Gorana Komara na promociji je govorio dr Milan Milanović. On je kazao da nije bilo kompetentnijeg autora za pripremu monografske knjige o arhimandritu savinskom Inokentiju Daboviću od Komara, koji u svom istraživačkom radu ima značajne studije kakva je „Manastir Uspenja presvete Bogorodice na Savini kod Herceg Novog”.
– Komar je i ovog puta na bazi izvorne građe sačuvanoj u savinskoj riznici i iz drugih izvora prestavio uslove i okolnost u kojem je živio i radio po rođenju Nikola, u monaštvu Inokentije Dabović. U knjizi su podaci o bratstvu Dabovića u Kruševicama i njihovo raseljavanje, o Inokentijevim tegobnim putovanjima po mletalčkim, ugarskim, ruskim i drugim prostorima, radi sabiranja priloga za izgradnju velike crkve savinskog manastira. O njegovom boravku u fruškogorskim manastirima i nizu drugih svjedočenja potkrepljenih kopijama starih izvornika. Autor ovdje donosi i niz zanimljivih informacija o rodona čelnicima Dabovića sa drugim znamenitim ličnostima iz bokeške kulture i duhovne istorije. Komar sopstveno iskustvo brojne dokumente i tradiciju pretače u suštinske slike istinske i iskonske duhovnosti. Spis je zasjao kroz duhovnu optiku bivstva i bića autora, koji kroz mnoštvo dokumenata nalazi u ovom istorijskom tkanju energiju istraživača krcate sa dragocjenim opisima – kazao je dr Milan Milanović.
Prestavljajući svoj novi rukopis Goran Komar je prvo govorio o arhimandritu Inokentiju i vremenu u kojem je on živio i radio o brojnim putovanjima u želji da bratstvu manastira Savina pronađe sredstva da završe veliku crkvu.
– Djelo oca Inokentija prestavljalo je završnicu jednog razvojnog ciklusa započetog obnovom zapustjele Savine tokom morejskog rata, obilježenog nastojanjem svetog bratstva da obezbjedi održanje primorske mitropolije. Taj se korak pokazao nedovoljnim, ali sva pažnja bratstva je tokom druge polovine 18. vijeka upravljena ka gradnji Velike crkve - srpskog Siona na Jadranu. Otac Inokentije je ponio odgovornost za dovršavanje tog dijela koje je uspješno okončano i koje nije mnogo nadživio. Velika crkva je u graditeljskom smislu završena 1799, a otac Inokentije se upokojio 1802. godine. Ugled koji je manastir stekao u čitavoj provinciji Dalmaciji i Boki obezbjediće i njegov status za austrijske uprave, kada će savinski igumani obavljati visoku dužnost episkopskih vikara za Boku Kotorsku. Cilj i namjera ovog naslova je da njime pružimo glavna arhivska dokumenta koja osvjetljavaju životni put savinskog arhimadrita Inokentije (Dabovića) – kazao je na promociji svoje knjige Komar.
Z. Šakotić

---