Novi broj časopisa za srpski jezik, književnost i kulturu „Slovo” posvećen je obilježavanju dva vijeka od objavljivanja „Srpskog rječnika” Vuka Stefanovića Karadžića, a u Nikšiću predstavljen je upravo na dan kada je rođen reformator našeg jezika. U časopisu je više tekstova lingvista i književnika koji razobiličavaju istinu o Vukovom „Rječniku”, njegovim vezama sa Crnom Gorom i srpskim jezikom koji se iz nje protjeruje. Snage koje danas vode Crnu Goru, istakla je mr Jelena Gazdić, su one snage koje se odriču Njegoševe Crne Gore i ćirilice, čija se istorija temelji na lažima, koje nauku stavljaju u službu politike, koje pravoslavnu Crnu Goru pokušavaju zamijeniti idolopoklonstvom, snage čiji se sistem vrijednosti zasniva na pozamašnim bankovnim računima, lažnim diplomama, stranačkim zapošljavanjima i mržnji prema svemu srpskom.
– To su one snage koje navodno zagovaraju slobodu mišljenja i govora, a svako mišljenje različito od njihovog kažnjavaju prijetnjama i ucjenama... Vođeni strahom od gubitka pozicije i moći nosioci progresa sadašnje evropske Crne Gore su zapravo sijači straha i konfuzije... A takvo panično stanje u društvu naravno da ima svoj odraz i u jeziku kao „najobuhvatnijem i najsavršenijem instrumentu uobličavanja životne i umetničke stvarnosti” (Stevanović 1987: 239). I tako je iz njihovog haotičnog ponašanja i misli proizišao i haos u jeziku... Srpski jezik je postao smetnja zbog svoje jasnosti, kontinuiteta i istinitosti... Pa su zato proglasili državno-politički tzv. crnogorski jezik i nastupilo je favorizovanje latinice jer ćirilicu identifikuju sa Srbima, pri čemu se ograđuju i od korijena srb - jer ih podsjeća na jezičko genetsku i etnogenetsku suštinu koju žele da zaborave, rekla je ona. Da nije Vukovog književnog jezika, rekao je glavni urednik časopisa profesor Veselin Matović, Srbi danas ne bi znali jedni za druge.
– Potomci onih koji su nanijeli veliku štetu i najviše uništili kulturno blago Crne Gore danas napadaju Vuka. Sveti Sava, Njegoš i Vuk su tri centra oko kojih se okuplja cjelokupna srpska kultura i duhovnost, kazao je Matović. Aktiv profesora srpskog jezika i književnosti iz Nikšića kao vid otpora preimenovanju srpskog jezika u Crnoj Gori od 2004. godine počeo je sa objavljivanjem časopisa „Raspeće jezika srpskoga”, a od 2006. on izlazi pod imenom „Slovo”. Urednica tribine „Svobodijada”, u okviru koje je „Slovo” predstavljeno, Milica Bakrač naglasila je da se od prvog broja časopisa do danas, u Crnoj Gori nije ništa promijenilo.
– Profesori koji su branili njegovo ime ostali su bez posla, a onda zaboravljeni i ostavljeni i od onih koji su im tada najavljivali svesrdnu pomoć i podršku...– rekla je, između ostalog, Bakračeva.B.B.

Napadi i falsifikati

„Slovo” izlazi zahvaljujući pregalaštvu profesora Matovića, koji, kako je rekla Marija Lalatović, „djela vukovski, ne odustaje i ne pristaje”. Svaki broj časopisa je istraživački poduhvat, svako „Slovo” je udžbenik i od kulturnog, naučnog i nacionalnog je značaja.
– Naše oficijelno, državno, društveno okruženje ne može naći kopču ni sa jednim vremenom, ni sa onim prije Vuka, ni sa onim Vukovim, a ni onim poslije Vuka, kazala je, između ostalog, Lalatovićeva.