Knjiga „Milisav V. Lutovac (1901-1988) bio-bibliografija”, autora Dobrila Aranitovića, nedavno je objavljena u izdanju Centra za kulturu iz Berana. Djelo se sastoji iz poglavlja: Biografija, Bibliografija: Posebna izdanja; Članci, studije, prikazi, osvrti; Enciklopedijski prilozi; Uređivački rad; Literatura o Milisavu V. Lutovcu; Registar; Dodatak; Milisav Lutovac (intervju); kao i Riječ izdavača.
„Bio-bibliografija Milisava V. Lutovca, koju je sačinio znameniti srpski bibliograf, Dobrilo Aranitović, objavljuje se u susret tridesetoj godišnjici od akademikovog upokojenja. Izdavač je blagodaran i zahvalan Aranitoviću što je, za ovu priliku, sačinio najpotpuniju bio-bibliografiju ovog srpskog geografa i antropologa, odnosno što je bibliografiju, koju je prvobitno sačinio 1995. godine dopunio novim podacima, te ona, sada, predstavlja najpotpuniju i najpouzdaniju bio-bibliografiju akademika rođenog u Dapsićima kod Berana. Bio-bibliografija Milisava V. Lutovca se objavljuje kao produkt, po obimu, dakle, redukovan, šireg izdavačkog projekta, jer je, prethodno, planirana kao integralni dio višetomnih „Izabranih djela Milisava V. Lutovca”. Da se ne objave, pripremljena, „Izabrana djela Milisava V. Lutovca” razlog počiva u povlačenju, isprva ustupljenih autorskih prava na objavu, od strane njihovih titulara. Izdavač smatra da je objavljivanjem ovog značajnog i originalnog naučnog djela započinje na dostojan način obilježavanje važnog datuma u istoriji Berana i sveukupnoj srpskoj nauci”, stoji u pogovoru knjige.
Milisav V. Lutovac, dopisni član, posljednji je Cvijićev neposredni đak. Rođen je 7. marta 1901. godine u selu Dapsići kraj Berana, a umro avgusta 1988. godine u Beogradu. Poslije završene osnovne škole i gimnazije u Beranama 1924. godine studirao je na geografskoj grupi nauka na Beogradskom univerzitetu. Diplomirao je 1928. godine. Još prve godine studija zapazili su ga univerzitetski profesori Jovan Cvijić, Jovan Erdeljanović i Borivoje Ž. Milojević, pa je prema njihovim uputstvima posle diplomiranja i jednogodišnjeg rada u Geografskom seminaru Univerziteta u Beogradu, položio doktorski ispit novembra 1929. godine.
Nastavno-pedagoški rad počeo je kao suplent u Drugoj muškoj gimnaziji u Beogradu. Poslije dvogodišnjeg službovanja na konkursu je izabran za pitomca francuske vlade radi usavršavanja u antropogeografiji i privrednoj geografiji na Sorboni u Parizu. Na završetku ovih studija, u periodu od 1931. do 1935. godine, pod rukovodstvom istaknutog geografa-naučnika A. Demanžona odbranio je i svoj drugi doktorat sa najvišom ocjenom. Po povratku u otadžbinu nastavio je sa radom kao profesor u Drugoj muškoj gimnaziji u Beogradu, a zatim 1937. godine izabran je za vanrednog profesora novoosnovane Ekonomsko-komercionalne visoke škole. Poslije Drugog svjetskog rata bio je profesor u Šestoj muškoj gimnaziji u Beogradu i u Vojno-geografskom učilištu pri Vojno-geografskom institutu. U junu 1948. godine dodijeljen je na rad Geografskom institutu SAN, u kome je kasnije bio njegov dugogodišnji direktor. U januaru 1949. godine postavljen je za naučnog saradnika, zatim za višeg naučnog saradnika 1950. i naučnog savjetnika 1959. godine. Od 1958. godine bio je redovni honorarni profesor, a od 1961. godine i stalni redovni profesor na Filozofskom fakultetu u Beogradu, i šef katedre za etnologiju, a predavao je i antropogeografiju i ekonomsku geografiju. Iste godine, 21. decembra 1961. izabran je za dopisnog člana Srpske akademije nauka.
Osnovnu problematiku naučnog rada Milisava Lutovca čini društvena geografija u širem smislu (antropogeografija, ekonomska geografija, regionalna geografija i geografija gradskih naselja). U to vrijeme on je bio najistaknutiji ekonomski geograf u nas, odnosno pionir u ovoj geografskoj disciplini, sa originalnom koncepcijom međuuslovljenosti i povezanosti prirodnih i društvenih činilaca geografske sredine. Isto tako značajne naučne rezultate postigao je na antropogeografskim proučavanima, kao nastavljač Cvijićeve antropogeografske škole, u kojima je za razliku od dotadašnjih istraživača isticao veći privrednogeografski i jači sociološki značaj. Od ostalih naučnih aktivnosti bilježi zapažene rezultate u oblasti regionalne geografije, koju harmonično povezuje sa ekonomskom geografijom, i antropogeografijom u kompleksnu i skladnu cjelinu.
Radio je u dva odjeljenja Srpske akademije nauka i umetnosti: Prirodno-matematičkom odeljenju i Odeljenju društvenih nauka. Bio je predsjednik Odbora za toponomastiku u Međuakademijskom savetu. Radio je pored Geografskog i u Etnografskom institutu SANU i u oba instituta je bio predsjednik Naučnog vijeća. Bio je član Akademijskog odbora za proslavu stogodišnjice rođenja Jovana Cvijića i odbor mu je povjerio redakciju Cvijićevog zbornika i rad na izdanju Cvijićevih djela. Bio je aktivni član Srpskog geografskog društva, kao član uprave i uređivačkog odbora, pa mu je društvo na godišnjoj skupštini 1966. godine dodijelilo Medalju „Jovan Cvijić”. Povodom tridesetogodišnjice Geografskog instituta „Jovan Cvijić” SANU 1977. godine dodijeljena mu je „Povelja zahvalnosti” za dugogodišnji rad. Dobitnik je u to vrijeme i širih društvenih priznanja značajne Trinaestojulske nagrade Skupštine SR Crne Gore i Sedmojulske nagrade Skupštine SR Srbije.
A.Ć.