Novom knjigom pjesama „Svud me ima, krišom virim” književnik Novice Đurića, i predsjednik Udruženja književnika Crne Gore, kruniše veliki stvaralački jubilej – 50 godina od prve objavljene knjige još kao podgorički gimnazijalac.
Na neuobičajenom formatu, luksuzno opremljena, sa dvadeset dva kolor crteža akademskog slikara Mirka Marija Marjanovića i izvanrednog dizajna Borisa Šundića djeca su u prilici da prodru u svijet nedokučivih tajni kroz 33 Đurićeve mini „poeme”.
Na samom početku ove knjige u obimnom predgovoru dr Duško Babić je napisao da je Đurić ispevao „pedagogiju ljubavi“.
„Slobodnije rečeno, čitava knjiga koncipirana je kao 'dnevnik radoznalosti' nestašne devojčice, koja stvarima i pojavama oko sebe ne dozvoljava da budu samo ono što su im namenili odrasli. Njeni uvidi u stvarnost govore da sve može biti slobodnije, lepše, raspevanije... To je okvir u koji su smeštene sve pesme u knjizi, svi njeni motivi i teme. U tom prostoru nalaze se četiri ciklusa - tematska kruga, u kojima su pesme grupisane po sličnosti pitanja i mentalnog odnosa prema njima: I ja imam svoje brige, Bacam stvari i ludujem, Kašika je sprava čudna i Niz livadu pokraj luga“, piše Babić.
„Mnogo je razloga, piše Babić, zbog kojih bismo knjigu Svud me ima, krišom virim mogli da odredimo kao porodičnu dečju liriku. Ovde nije od presudne važnosti to što sve situacije, lica i pitanja o kojima govore njegove pesme dolaze iz porodičnog miljea, što je, manje-više, uobičajena osobina poezije za decu. Ovde mislimo na to da je slika sveta koja se detetu nudi kao pozitivna paradigma ponašanja i razmišljanja, kao slika dobra u svetu – a umetničko delo namenjeno deci to mora da ima – vezana za porodicu i porodične vrednosti. Porodica, kuća i ukućani – mama, tata, brat, sestra, baba, deda, stric...; kuce i mace; kućne stvari, svetkovine, obedi, razgovori, poslovi, dečiji prestupi, kazne, durenja, smeh... – to je središte sveta, mesto zdravog i srećnog odrastanja; gde dete čuvaju i vidljive i nevidljive dobre ruke”, zapisao je između ostalog Babić. R.K.
Pedagogija ljubavi
Pišući o Đurićevoj „Pedagogiji ljubavi”, književnik Đorđe Brujić bilježi da su danas u Crnoj Gori veoma rijetke knjige namijenjene djeci, tako da rukopis „Svud me ima krišom virim” predstavlja pravo osvježenje.
– Još jedan poetski krug koji prati najbolju tradiciju pisanja za djecu, od Zmaja, Desanke Maksimović, Dragana Lukića, Duška Radovića, Gvida Tartalje, pa do Ljubivoja Ršumovića, Nikole Vujčića, Dobrice Erića (...) Pored toga što zadovoljava sve „propisane” zahtjeve kako bi trebalo da izgleda jedna lijepa i skladna pjesma, poezija za djecu Novice Đurića iscrtava nove krugove u kojima se prepoznaje majstorstvo umjetničkog zanata, onaj stepenik više koji odvaja stvarno i transcendentno pretvarajući sklopove riječi u ljubav, odnosno umjetnost...– zapisao je, između ostalog, Brujić.
)){kind=small}
