Akcija za ljudska prava (HRA) je povodom Međunarodnog dana podrške žrtvama mučenja ukazala da Crna Gora još ne obezbjeđuje zabranu mučenja i drugog zlostavljanja u skladu sa međunarodnim standardima, te da policija krije službenike koji su učestvovali u 28 slučajeva zlostavljanja. Oni podsjećaju da akteri masovnog prebijanja zatvorenika iz januara 2015, kao i policijske brutalnosti prema građanima u kontekstu protesta u oktobru iste godine ni poslije tri godine nisu adekvatno procesuirani i kažnjeni.
– Minimalnom kaznom su kažnjena tri službenika zatvora zbog mučenja i nanošenja teških tjelesnih povreda dvojici zatvorenika (Luka Lučić i Miloš Kruščić), dok suđenje desetorici pripadnika zatvorske policije zbog mučenja dvanaest zatvorenika nije završeno čak ni nakon tri godine i pet mjeseci. Iako je istraga u ovom slučaju višestrukog mučenja zatvorenika efikasno započeta, ne može se reći da je zadovoljila standard djelotvornosti jer nije vođena temeljito, tako da obuhvati sve izvršioce – kažu u HRA.
Policija još krije svoje službenike koji su učestvovali u najmanje 28 slučajeva zlostavljanja građana u kontekstu oktobarskih protesta iz 2015. godine, iako su slučajevi snimljeni i povrede dokazane.
– Zabrinjava i nedostatak procesuiranja nadležnih u policiji zbog ometanja pravde. S izuzetkom osuđenog komandanta Specijalne antiterorističke jedinice (SAJ) za pomoć učiniocu poslije izvršenog krivičnog djela i dvojice optuženih pripadnika SAJ za mučenje Mija Martinovića, izgleda da nikada neće odgovarati službenici policije koji prikrivaju one koji su učestvovali u zlostavljanju. Iako je u decembru 2017. objavljeno da je vrhovni državni tužilac naredio nastavak istrage mučenja pokojnog Aleksandra Pejanovića u policijskoj „betonjerci” 2008, do danas nema novih rezultata. Njega je u više navrata prebijalo više pripadnika policije, a do danas su procesuirani samo policajci koji su omogućili pristup Pejanoviću. Nikada nisu optuženi neposredni izvršioci niti se zna da li je ikada ozbiljno istražen navod svjedoka Gorana Stankovića da je naređenje za mučenje stiglo „odozgo”. Stanković sada živi u Luksemburgu, gdje je dobio azil pošto mu je poslije svjedočenja u Crnoj Gori bila ugrožena sigurnost – navode u HRA.
Oni podsjećaju i na zabrinjavajuće slučajeve prebijanja V.Đ. i F.N. ispred lokala „Zeppellin“ 27. januara, trojice mladića J.B., S.N. i M.D. ipred lokala Bajica 17. februara, N.Š. u ZIKS-u 19. februara, M.I. na Cetinju 20. februara i M.S. u lokalu na autobuskoj stanici u Plužinama 21. februara i N.R. u CB Podgorica 1. marta, za koje do danas nije poznato da su adekvatno procesuirani. U toku je postupak protiv petorice pripadnika Interventne jedinice policije koji su optuženi za zlostavljanje tri mladića ispred lokala Bajica. Unutrašnja kontrola Uprave policije nije utvrdila odgovornost šefa Intervente jedinice policije Milana Radusinovića u ovom slučaju.
– Crna Gora nije spremna da dosledno obešteti i zaštiti žrtve mučenja. Iako je sporazumno i efikasno obeštećen Milorad Martinović zbog očigledne policijske torture, država se, primjera radi, sudi sa brojnim zarobljenicima logora Morinj zbog zlostavljanja koje se tamo desilo prije 26 godina. Iako je donijela i poseban zakon za obeštećenje žrtava nasilja, kojim je predviđeno i osnivanje Fonda za naknadu štete žrtvama krivičnih djela nasilja, koji tek treba da bude osnovan 2019, Zakon o besplatnoj pravnoj pomoći još uvijek ne obuhvata žrtve policijske torture – navode u HRA.M.S.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
