Autori: Vladimir Otašević i Jovo Martinović

Doskorašnji izvršni direktor i predsjednik Odbora direktora vladinog Investiciono-razvojnog fonda (IRF) Zoran Vukčević javna sredstva tog državnog fonda koristio je za svoj privatni interes, na način koji se kosi sa odredbama nekadašnjeg Zakona o sprečavanju sukoba interesa. To se može zaključiti na osnovu dokumentacije IRF-a, u koju je uvid imala Mreža za istraživanje organizovanog kriminala i korupcije – LUPA. Radi se o dokumentima sa kojih je nova uprava skinula oznaku tajnosti.

Naime, Odbor direktora vladinog fonda 19. decembra 2014. godine donio je odluku o dodjeli stambenog kredita od 80.000 eura izvršnom direktoru IRF-a Zoranu Vukčeviću. Radi se o odluci koju je potpisao upravo Vukčević, kao predsjednik Odbora direktora, a nakon što je isti dan uputio zahtjev za dodjelu sredstava.

U članu 2 Zakona o sprečavanju sukoba interesa, koji je tada bio na snazi, pisalo je između ostalog: „Javni funkcioner je dužan da javnu funkciju vrši na način da javni interes ne podredi privatnom, kao i da ne izazove sukob interesa. Sukob interesa postoji kad privatni interes javnog funkcionera utiče ili može uticati na nepristrasnost javnog funkcionera u vršenju javne funkcije.”

Zvanični podaci sa sajta Agencije za sprečavanje korupcije (ASK) pokazuju da Vukčević u svojim imovinskim kartonima nikada nije prijavio pozajmicu od IRF-a, koju je dobio 19. decembra 2014. godine.

On je 2015. godine u svom imovinskom kartonu prijavio postojanje tri kredita u 2014. godini. Radi se o kreditu od 55.000 eura sa rokom otplate 10 godina, kreditu od 17.000 eura sa rokom otplate sedam godina i pozajmici od 80.000 eura sa rokom otplate od 20 godina.

Iako je iznos jednog od prijavljenih kredita identičan iznosu koji je Vukčević dobio kao pozajmicu IRF-a, kada se uporede svi dostupni podaci može se zaključiti ili da se ne radi o istom kreditu ili da podaci o kreditu IRF-a nijesu u saglasnosti sa podacima prijavljenim ASK. Naime, u Odluci o dodjeli stambene pozajmice Odbora direktora IRF-a piše da se radi o kreditu za koji je rok otplate 25 godina. Takođe, ne poklapa se ni datum odobrenog kredita IRF-a (19. decembar 2014) i onog koji je evidentiran na sajtu ASK (30. novembar 2014. godine).

U članu 19 tadašnjeg Zakona o sprečavanju sukoba interesa piše između ostalog: „Javni funkcioner je dužan da u Izvještaju navede tačne podatke”, što u ovom slučaju doskorašnji čelnik vladinog fonda nije učinio. Kad se uporede podaci o imovini Vukčevića prije nego što je potpisao odluku, kojom je dobio stambeni kredit od 80.000 eura, može se vidjeti da je on već imao imovinu na svoje ime – čak tri stana i kuću. Radi se o dva stana u Podgorici od 89 i 72 kvadrata, stanu od 37 kvadrata u Budvi i kući od 50 kvadrata u Lješanskoh nahiji.

U Odluci o dodjeli stambenog kredita dr Zoranu Vukčeviću piše: „Stambeni kredit se dodjeljuje za refinansiranje stambenih kredita kod Crnogorske komercijalne banke i Hipo Alpe Adrija banke i u cilju rješavanja stambenih potreba zaposlenog”.

– Rok otplate kredita iznosi 25 godina sa uključenim grejs periodom od dvije godine i kamatnom stopom od jedan odsto na godišnjem nivou – piše u odluci. Dodaje se da će se ugovor o kreditu zaključiti u roku od osam dana od dana stupanja na snagu odluke i da je pozajmica odobrena „cijeneći složenost poslova koje Vukčević obavlja”.

– Korisnik kredita dužan je da Fondu dostavi dokaz o upisanoj hipoteci kao i druga sredstva obezbjeđenja potraživanja, u skladu sa ugovorom o stambenom kreditu, najkasnije u roku od 60 dana od dana zaključenja ugovora o stambenom kreditu – piše u odluci. Nije poznato da li je Vukčević ispoštovao dokument, kojim je sebi potpisao stan. Podaci Uprave za nekretnine pokazuju da je IRF gotovo pet godina nakon odluke o dodjeli kredita od 80.000 eura, 16. oktobra 2019. godine upisao hipoteku na stan od 74 kvadrata, koji se nalazi u Podgorici, a koji je u vlasništvu Zoranove kćerke Andree Vukčević.

Iz nevladine organizacije Akcija za socijalnu pravdu (ASP) kazali su da je prije svega veoma pozitivno objelodanjivanje podataka iz nekog ranijeg vremena, koji su godinama bili pod oznakom tajnosti, a što je u ovom slučaju učinila nova uprava IRF-a.

– Upravo ovaj primjer pokazuje da je godinama izostajala suštinska kontrola od strane nadležne Komisije za kontrolu postojanja sukoba interesa kod javnih funkcionera, te da je mnogo imovine „sakriveno” i nikada prijavljeno. Sa druge strane, protok velikog vremenskog roka utiče na to da su mnogi postupci, koji su mogli da budu pokrenuti protiv javnih funkcionera, danas zastarjeli – saopšteno je iz ASP.

Doskorašnji direktor IRF-a Zoran Vukčević povezuje se sa aferom u vezi sa kreditom Abu dabi fonda (Projekat ADMAS). On je prije nekoliko dana saslušan u Specijalnom državnom tužilaštvu (SDT), nakon čega je pušten na slobodu. Prema dostupnim informacijama, SDT tereti Vukčevića i još nekoliko osoba za zloupotrebe u vezi sa projektom ADMAS.

Ovaj projekat dijelom je finansirala Ambasada SAD u Podgorici. Mišljenja, nalazi, zaključci ili preporuke koji su ovdje izneseni su stav autora i ne odražavaju nužno stav Stejt dipartmenta/Vlade SAD.

---

Kamata jedan odsto
Novinari su dobili, na osnovu Zakona o slobodnom pristupu informacijama, podatke o odobrenim stambenim kreditima za zaposlene Investiciono-razvojnog fonda. Od 2013. godine odobren je 21 stambeni kredit ukupne vrijednosti od oko 1.030.000 eura. Za sve kredite evidentirana je kamatna stopa na godišnjem nivou od jedan odsto. Najveći pojedinačno kredit dobio je Zoran Vukčević, dok je najmanji odobreni iznos stambenog kredita 15.000 eura. Prema zvaničnim podacima Poreske uprave, Investiciono – razvojni fond u prošloj godini imao je 76 zaposlenih.


Vukčević: Kredit uredno vraćam
Zoran Vukčević je na pitanje novinara odgovorio da „nije tačno da nije prijavljen stambeni kredit ASK”.

– U to se možete uvjeriti kod nadležnog organa – rekao je Vukčević. Na dodatnu konstataciju novinara da je prijavljen kredit od 80.000 eura, ali koji je odobren 30. novembra 2014. godine a ne kredit IRF-a koji je odobren 19. decembra 2014. godine, Vukčević je kazao da je „to jedan jedini stambeni kredit, koji je dobio od IRF-a i koji uredno vraća”.



”Prije nego što je potpisao odluku, kojom je dobio stambeni kredit od 80.000 eura, Vukčević je imao imovinu na svoje ime – tri stana i kuću