-Piše: MILICA KRALj

Holi Golajti, glavna junakinja Kepotovog romana „Doručak kod Tifanija“ (roman objavljen 1958. godine, a filmovan 1961) sa šeširom, u dugoj crnoj haljini, sa niskom bisera, crnim naočarima i dugom muštiklom – jedna od najromantičnijih je filmskih scena u istoriji filma. Film je dobitnik Oskara za najblju pesmu i najbolju muziku, a prelijepa, ženstvena mondenka Odri Hepbern bila nominovana za najbolju žensku ulogu.

Trumanova želja bila je da ovu ulogu igra glumica za koju je i pisao ulogu Merilin Monro, ali se reditelj filma Blejk Edvard, odlučio za Odri Hebpern. Američki filmski institut je ovaj film stavio na 61. mjesto na listi 100 najlepših ljubavnih priča dvadesetog vijeka. Norman Majler je zbog ovog romana napisao da je „Kapot najsavršeniji pisac njegove generacije i da ne bi promijenio ni dvije riječi u romanu“.

Truman Kepot (pseudonim imena Truman Štrekfus Pirsons) rođen je u Orleansu, na američkom Jugu. Odrastao je u pretežno ženskoj porodici koju su činile njegove sestre i tetke i otac koga je povremeno viđao. Počeo je da piše veoma rano, kada je imao 8 godina.

U jednom od prvih intervjua ističe „oduvijek sam znao da želim biti pisac, i da želim biti bogat i slavan. Sa pet godina, više sam opažao u minuti, nego drugi u cijelom danu. Mogao sam uzeti hrpu riječi, baciti ih u vazduh, i znati da će one pasti baš kako treba. Ja sam semantički Paganini.“

Kepot je osim priča pisao i drame i scenarije, ali isto koliko i njegova proza, njegovoj reputaciji je pogodovao i neobičan život; ljubavna veza sa piscem, Džekom Dafnijem; pa su ga zbog te homoseksualne veze prozvali američkim Prustom: „... Pisac u delu ne može ignorisati seksulanost ličnosti o kojoj piše. Ukoliko zanemarite taj deo ličnosti, zanemarili ste jednu od osnovnih crta koje motivišu živo biće.”

Prvu skicu priče pisao je olovkom, a kasnije mašinom. Sebe je ubrajao u stiliste, u one koji stalno sumnjaju u vrijednost onoga što pišu i koji sebe stalno preispituju; stil je ogledalo umjetničke osjećajnosti.

O sredstvima za usavršavanje spisateljske tehnike govorio je da je rad jedino sredstvo.

Autor je romana: „Drugi glasovi, druge sobe“, koji je objavio u 23. godini i doživio ogroman uspjeh. Ovaj poluautobiografski roman pisao je tri godine(1948), na listi bestselera „Njujork tajmsa”, roman se nalazio punih devet nedjelja, i samo u prvoj godini prodato je 26.000 primjeraka. Na listi 100 najboljih romana sa gej tematikom, ovaj roman se našao na 26. mjestu. Veliko interesovanje za ovaj roman izazvala je i neobična Trumanova fotografija sa korice knjige. Na toj fotografiji mladi pisac zagonetnog pogleda, leži i gleda u objektiv fotografa Harolda Hluma.

I mladi Endi Vorhol bio je očaran ovom nekonvencionalnom fotografijom, toliko da je svoju prvu izložbu nazvao „50 crteža zasnovanih na pisanju Trumana Kapotea.“

Potom objavljuje romane: „Doručak kod Tifanija“, „Hladnokrvno ubistvo“ i „Uslišene molitve“ i „Harfa trave“ koji je kasnije prilagodio za pozorište. Radio je i na mjuziklu „Kuća cveća“, a sa puta po Sovjetskom Savezu, sa operskom trupom „Porgi i Bes,“od tekstova koje je pisao za Njujorker, nastala je knjiga „Muze su saslušane”.

Posthumno je objavljen njegov roman „Letnje krstarenje“ 2006. godine.

Umro je u Los Anđelesu, 25. avgusta 1984, mjesec dana prije svog 60. rođendana. Reditelj Benet Miler, sa filmom „Kapoti“ (2006) imao je pet nominacija za Oskara. Glumac Filip Hofman koji tumačio lik Kapota u istoimenom filmu, ubio se uzevše prejaku dozu heroina.

Kritika je Kapota označila kao utemeljitelja „novog žurnalizma” u literaturi, odnosno non fiction romana, dokazujući svoju tvrdnju na primjeru romana „Hladnokrvno ubistvo“, u kome precizno opisuje dvojicu ubica koji su ubili na najmonstruozniji način jednu porodicu iz Kanzasa. Kritika je ovaj roman ocijenila visokim ocjenama, mada je bilo i onih koji su ovom romanu odricali književnu vrednost argumentima da je to prije novinarsko istraživanje.


(Nastaviće se)

---