Milomira Anđelića, starinu od osamdeset i pet ljeta, često možete sresti na putu Mojkovac – Podgorica – Mojkovac, jer ovaj krepki starac ne propušta nijedno okupljanje povodom književnih druženja i promovisanja stvaralaštva u gradu pod Goricom i okolini.
Prepoznaju ga po crnom šeširu, vedrom duhu, širokom osmijehu, blagoj naravi i ljubaznoj riječi. Često uz susret i „dobar dan” recituje stihove pjesničkih velikana sa naših prostora.
Milomir je rođen u mnogočlanoj porodici (dvanaestoro djece) od kojih većina nije među živima. Milomir se izborio za četiri razreda škole a potom i za odsluženi vojni rok na graničnoj karauli prema Italiji, gdje je, prisjeća se, ispisao svoje prve stihove u časopisu „Graničar”.
Tada je, kako kaže, otkrio svoj talenat i potom se po izlasku iz vojske posvetio pisanju pjesama, uglavnom epskog i rodoljubivog karaktera.
Sjeća se, Milomir, prve pročitane knjige „Nagorkinje” autora Radovana Bećirovića koji mu je ujedno bio i prvi „vjetar u leđa”, i koji mu je isčitavajući njegove pjesme, poručio da će „biti veliki čo‘ek”, što je Milomiru značilo samo jedno. Pisao je Milomir o sedam velikih ofanziva, ređajući ih od Užičke Republike, Igmanskog marša, preko Neretve, pa sve do Drvara...
Prvu nagradu za svoje pjesništvo zavrijedio je kod Udruženja pjesnika i guslara iz Nikšića. Potom ubrzo, kao najistaknutiji član Udruženja u Nikšiću, biva izabran za vođu ogranka „Durmitorska sekcija” za pjesnike sjevera Crne Gore.
Put pjesništva Milomira Anđelića ide od Nikšića, preko Matice srpske u Novom Sadu, čiji je dugogodišnji i počasni član, preko članstva u srpskom nacionalnom savjetu Crne Gore, Udruženja srpskih književnika u otadžbini i rasijanju, Saveza jugoslovenskih književnika, do Zenita iz Podgorice.
Milomir Anđelić je dobitnik Karađorđeve povelje književnog kraljevskog kluba Svesrpskog saveza u Beogradu – koju je lično potpisao princ Karađorđević, potom dobitnik je Ordena Sv. Đorđa i povelje Udruženja „Hajduk Veljko”, dobitnik raznih povelja, medalja i diploma, priznanja i zahvalnica.
U svom bogatom i ispunjenom životu od Mojkovca, tačnije Paleza Šaranskog, Milomir je objavio knjige sledećih naslova:
„Svetospjevi”, „Slavoleti”, „Proslavljeni junaci”, „Legendarne naše junakinje”, Savić Radojev Božović” i „Svetovidi”. Ispisuje Milomir Anđušić tragove u mnogim zbornicima, časopisima sa kojima sarađuje, kao i kroz pjesme koje komponuju uz gusle... M.A.R.
)){kind=small}
