- Autor: Sofija Mandić

U subotu su građani Srbije doživjeli najmanje dvije premijere. Demonstranti koji su na ulicama tri mjeseca su po prvi put ušli u zgradu Radio televizije Srbije s konkretnim zahtjevom – da se njihov glas čuje na javnom medijskom servisu. Ovog puta nećemo ulaziti u detalje akcije protestanata, jer je druga premijera iste noći bila još spektakularnija – svima nam se obratio direktor Radio televizije Srbije i to na teme koje se tiču realnog života i aktuelnih događaja.

Prinuđen da se pridigne iz hibernacije i osvrne na zahtjeve koji dolaze sa ulice, Bujošević se u trećem Dnevniku RTS-a pozvao na – nećete vjerovati – zakon. Ovako je deklamovao direktor: „Zakonom se kaže da je RTS autonoman i nezavisan što se tiče uređivačke politike, i da se to naročito odnosi na uređivanje programske šeme i sadržaja“. Dio opozicije je „htio suprotno zakonu da uređuje i šemu i sadržaje“, naveo je.

Zakon o javnim medijskim servisima zaista garantuje institucionalnu autonomiju RTS-a i ona se odnosi na programsku šemu i sadržaje. Tu je Bujošević rekao istinu, ali je nažalost sve drugo slagao. Autonomija je samo sredstvo za ostvarivanje osnovnih ciljeva i načela rada javnih medijskih servisa. Član 4. zakona na koji se poziva Bujošević kao osnovna načela rada javnih servisa navodi – istinito, nepristrasno, potpuno i blagovremeno informisanje; nezavisnost uređivačke politike; nezavisnost od izvora finansiranja; zabranu svakog oblika cenzure i nezakonitog uticaja na rad javnog medijskog servisa, redakcije i novinara; primjenu međunarodno priznatih normi i principa, poštovanje ljudskih prava i sloboda i demokratskih vrijednosti; kao i poštovanje profesionalnih standarda i kodeksa.

Dakle, institucionalna autonomija se može uspostavljati samo u cilju ostvarivanja osnovnih načela, i obrnuto – ona ne može biti izgovor za njihovo ignorisanje i gaženje. Podsjetimo da se nedjeljama ispred RTS-a protestuje upravo zbog pristrasnog izvještavanja te kuće.

Kad smo već kod zakona o javnim medijskim servisima, direktor je sasvim slučajno zaboravio da nam kaže nešto o obavezama javnog servisa prema javnosti, kao i o definiciji javnog interesa u izvještavanju. To su, između ostalog: omogućavanje slobodnog formiranja i izražavanja mišljenja slušalaca i gledalaca; nepristrasno obrađivanje društvenih pitanja; omogućavanje ravnopravnog sučeljavanja različitih stanovišta; kao i besplatno i jednako predstavljanje političkih stranaka, koalicija i kandidata u vrijeme predizborne kampanje.

Iako se činilo da četiri godine, koliko je direktor javnog servisa, Bujošević nije pročitao ni Zakon o javnim medijskim servisima, ni Zakon o javnom informisanju i medijima, a da je i Ustav poprilično zaobišao u onom dijelu u kom se bavi slobodom informisanja, poslednjim izjavama su sve dileme riješene. Direktor ipak čita ovu literaturu, ali citira samo one djelove koji mu se čine prikladnim za opravdavanje njegove ulizičko-podaničke pozicije prema vladajućoj stranci.

Direktorov kratki medijski performans je, osim dijagonalnim čitanjem zakona, obilovao i drugim bravurama. On se izvinio građanima jer je program Dnevnika 3 kasnio, jer su „sve ekipe bile blokirane u zgradi“, pa „nisu mogle da rade svoj posao kako treba“. Zatim je konstatovao i da su „nasilnim upadom u RTS protesti izgubili legitimitet“.

Ovo je prilika da pozovemo direktora javnog medijskog servisa da razmisli o potrebi da se izvini svim građanima Srbije, ali iz nekih drugih razloga. Recimo, zato što je svoj posao obavljao suprotno pravilima na koje se navodno poziva. Mogao bi da objasni i šta je ekipe RTS-a godinama sprečavalo da rade svoj posao kako treba, a uopšte ne bi bilo loše i da objasni kada je zbog svega toga institucija koju vodi izgubila legitimitet (o legitimitetu protesta valjda ima ko drugi da brine). Kada sve to učini, onda bi naravno trebalo i da podnese ostavku i samim tim prestane da koristi funkciju za širenje neistina o položaju javnog servisa.

Peščanik.net

---