Slovački magazin „N”, koji je još pretprošle godine vodio kampanju protiv muslimanskih izbjeglica, objavio je naslovnu stranu na kojoj piše: „Oni su hrišćani, ali i pored toga se njih plašimo”.
Riječ je o oko 6.000 gastarbajtera iz Srbije u mjestu Galanta, za koje stanovništvo Slovačke kaže da su „nepristojni” i noću „šetaju ulicama u čoporu”.
Jedan slovački sindikalac tvrdi i da srpskim gastarbajterima nedostaju higijenski standardi.
Uz izjavu objavljen je i poster s natpisom „prodavnica ‘Tesko’ u Galanti je noću opasnija od geta u Bronksu – pravi Mogadiš”.
Proteklih nedjelja su srpski mediji pisali o nehumanim uslovima u kojima rade srpski državljani u Slovačkoj.
Bečki dnevnik Prese, koji je istražio na licu mjesta stanje u Galanti, ukazuje da je riječ o novom fenomenu i da u međuvremenu u Slovačkoj radi 35.000 stranaca, jer toj zemlji nedostaje radna snaga za fabrike koje su iz zapadne Evrope preselile svoja postrojenja zbog jeftine radne snage.
Agencije za posredovanje radnika, prema listu, u Srbiji pronalaze dovoljan broj ljudi, kojim, sumnjivim ugovorima, nude posao i prevoz do korejskih fabrika u Galanti, gdje zarađuju 2,20 eura po satu.
U gradovima kao što je Šala, Slovaci zarađuju od smještaja gastarbajtera.
„Pokazani su mi dograđeni objekti uz stambene zgrade u kojima su, odjednom za Božić, unijeti kreveti na sprat. A građani su kazali da su mogli da posmatraju Srbe kako spavaju, jer, zbog slabo izgrađenog objekta, srpski stanari nisu imali nikakvu privatnost”, prenio je novinar lista Prese.
On ukazuje da je taj objekat kasnije ispražnjen, nakon što su se žalili stanari stambene zgrade.
Međutim, građani Šala pričaju da srpski gastarbajteri rade u fabrikama, kao što je Šin Heung, pod nehumanim uslovima, na 40 stepeni ljeti, što su uslovi pod kojima Slovaci ne žele da rade.
Novinar lista Prese kaže da se na ulicama prepoznaju srpski radnici po tome što „vuku prepune kese iz prodavnice” i što su „bolje obučeni od stanovnika mjesta Šala”.
Prese prenosi da se u smještajima za gastarbajtere mogu pronaći kućni redovi sa zabranama na tri jezika, na kojima i piše koliko košta njihovo kršenje.
Samo u srpskoj verziji se prijeti protjerivanjem o sopstvenom trošku, navodi Prese.
(RTS)
)){kind=small}
