Ra­do­vi Gor­da­ne To­mić, pod­re­đe­ni je­di­no či­stom sli­kar­skom in­stink­tu, is­klju­ču­ju sva­ko te­o­rij­sko od­re­đi­va­nje ko­je pod­ra­zu­mi­je­va pre­ci­zno, sko­ro bi­ro­krat­sko smje­šta­nje u fi­o­ke sa ra­znim „iz­mi­ma”. Ipak, ra­di lak­šeg ra­zu­mi­je­va­nja, sli­ke se ti­po­lo­ški mo­gu svr­sta­ti u gra­nič­no pod­ruč­je iz­me­đu esk­pre­siv­nog i aso­ci­ja­tiv­nog sli­kar­stva – re­kla je Lji­lja­na Ka­ra­džić, isto­ri­čar­ka umjet­no­sti u ga­le­ri­ji pod­go­rič­kog Atlas ka­pi­tal cen­tra otva­ra­ju­ći pr­vu sa­mo­stal­nu iz­lo­žbu ove sli­kar­ke u Cr­noj Go­ri.
- Sli­ke To­mi­će­ve gra­đe­ne su od ele­me­na­ta vi­đe­nog, do­ži­vlje­nog, spo­zna­tog, ali, pri­je sve­ga od autor­ki­nih unu­tar­njih ras­ko­šnih svje­to­va. Ne­po­sred­nim, spon­ta­nim pri­stu­pom ra­do­vi­ma, umjet­ni­ca iz­ra­zi­tog me­di­te­ran­skog sen­zi­bi­li­te­ta, bi­lje­ži lič­ne do­ži­vlja­je, emo­tiv­na sta­nja, pu­to­va­nja, su­sre­te, is­ku­stva iz raz­li­či­tih sre­di­na, na­ro­či­to u ci­klu­su ra­do­va in­spi­ri­sa­nih ur­ba­ni­te­tom ame­rič­kih gra­do­va – do­da­la je Ka­ra­dži­će­va o po­stav­ci na­slo­vlje­noj „From New York with Lo­ve” (Iz Nju­jor­ka s lju­ba­vlju).
Ka­ko is­ti­če Ka­ra­dži­će­va, sli­kar­ka je uspje­la da za­dr­ži spon­ta­nost u ra­du i na sli­ci.
- Kre­ću­ći se ri­zo­ma­tič­no kroz raz­li­či­te sli­kar­ske teh­ni­ke, neo­p­te­re­će­na pra­vi­li­ma i aka­dem­skim ste­ga­ma, umjet­ni­ca sli­ku oslo­ba­đa na­ra­tiv­nog, de­skrip­tiv­nog ele­men­ta či­ne­ći je do­ga­đa­jem sa­mim po se­bi, pro­is­te­klim iz „unu­tra­šnje nu­žno­sti”, ka­ko bi re­kao Kan­din­ski – ka­že Ka­ra­dži­će­va.
Na otva­ra­nju, ve­li­kom bro­ju pri­sut­nih obra­ti­li su se i Ma­ri­na Kne­že­vić, mar­ke­ting ko­or­di­na­tor Atlas ka­pi­tal cen­tra i umjet­ni­ca. Ce­re­mo­ni­ju je vo­dio Mi­lan Mi­li­čić.
Ka­ko je na­ve­la sli­kar­ka, po­red nje­nih pu­bli­ka mo­že po­gle­da­ti i rad ta­len­to­va­nog še­sto­go­di­šnjeg An­dri­je To­mi­ća. Na ovaj po­tez od­lu­či­la se ka­ko bi po­ka­za­la da mla­dim i ta­len­to­va­nim lju­di­ma tre­ba pru­ži­ti pri­li­ku da po­ka­žu što zna­ju. Od­no­sno, da mla­de tre­ba mo­ti­vi­sa­ti da se pro­fe­si­o­nal­no ori­jen­ti­šu pre­ma svo­jim ta­len­ti­ma.
Po­stav­ku „Iz Nju­jo­r­ka s lju­ba­vlju” či­ni 18 ra­do­va iz dva ci­klu­sa „Ap­strak­ci­je” i „Nju­jork”. Iz­lo­žba je pro­daj­nog ka­rak­te­ra, i ujed­no hu­ma­ni­tar­nog. Jer, sav pri­hod od pro­da­je ra­do­va To­mi­će­va će po­klo­ni­ti dvje­ma osnov­nim ško­la­ma, nik­šić­koj „Mi­li­ja Nik­če­vić” i pod­go­rič­kom „Ok­to­i­hu”, a u ci­lju una­pre­đe­nja na­sta­ve i raz­vo­ja ta­le­na­ta dje­ce.
Iz­lo­žba se mo­že po­gle­da­ti do 11. mar­ta u Pod­go­ri­ci. Na­kon to­ga To­mi­će­va po­stav­ku se­li u svo­ju ma­tič­nu nju­jor­šku ga­le­ri­ju „Ago­ra” kra­jem go­di­ne. Ra­do­ve s ove iz­lo­žbe vi­dje­će usko­ro i pu­bli­ka u Be­o­gra­du, u ga­le­ri­ji „Pro­gres” to­kom ma­ja.
Ž.J.


Pro­zo­ri za no­ve svje­to­ve
- Svjet­ska pre­mi­je­ra mog no­vog ci­klu­sa na­i­šla je na to­li­ko lju­ba­vi ko­li­ko sam htje­la da smje­stim u na­slov ove iz­lo­žbe „Iz Nju­jor­ka s lju­ba­vlju”, a do­bi­la sam još vi­še lju­ba­vi ov­dje u Cr­noj Go­ri – ka­že To­mi­će­va. Ka­ko do­da­je, in­spi­ra­ci­ja joj je uvi­jek da pru­ži ono naj­bo­lje od se­be dru­gi­ma, kao i ono što je u jed­nom stva­ra­lač­kom du­hu po­kre­će, a to su po­red emo­ci­ja i duh bo­je i ki­ne­ti­ka sli­ke.
- Že­lim da mo­je sli­ke oni­ma ko­ji od­lu­če da ih ku­pe po­sta­nu pro­zo­ri u no­ve svje­to­ve i mo­guć­nost da sva­kog da­na u svo­jim sta­no­vi­ma i po­slov­nim pro­sto­ri­ma, ima­ju ne sa­mo umjet­nič­ko dje­lo, već or­ta­ka ko­ji im po­pra­vlja ras­po­lo­že­nje, i to je cilj mo­jih sli­ka – ka­že To­mi­će­va.